Het binnenlopen van een film, zonder dat je er iets van weet, zorgt er voor dat je van tevoren eigenlijk geen verwachtingen hebt bij datgene wat je zal gaan zien. Je reageert puur op wat je voorgeschoteld krijgt en hebt totaal geen idee welke richting het allemaal zal opgaan. Voor mij was dit het geval met Free Fire. De poster zag er niet bijzonder uit en de reden dat ik de film wilde zien waren de namen van de acteurs en actrices die er in speelden: Sharlto Copley, Cillian Murphy, Armie Hammer en Brie Larson. Ik had geen idee dat de film geregisseerd was door Ben Wheatley (High Rise, Sightseers, Kill List). Was dit uiteindelijk een prettige verrassing?
Het is 1978 en in Boston hebben twee bendes met elkaar afgesproken bij een verlaten pakhuis/fabriek. De ene groep heeft een grote zak met geld meegenomen, waarmee ze van de andere groep een grote lading krachtige wapens willen kopen. Vernon (Sharlto Copley) is de gladde wapenhandelaar die probeert een deal te sluiten die voor hem nog lucratiever is terwijl Ord (Armie Hammer) degene is die de twee partijen bij elkaar heeft gekregen en er voor probeert te zorgen dat alles zonder problemen verloopt. Dat blijkt echter niet makkelijk wanneer blijkt dat beide kampen een aantal onberekenbare types bevatten waardoor een simpele wapendeal al snel verandert in een onvoorspelbaar vuurgevecht.
Terwijl de film aan de gang was, had ik niet gedacht dat het puur bij dat vuurgevecht zou blijven. Dat was echter wel het geval en Free Fire is daarmee een titel die zich slechts op één plek afspeelt. Dat kan werken wanneer het verhaal je pakt, de actie goed is en nieuwe elementen worden geïntroduceerd die het geheel spannender en onvoorspelbaar maken. Wheatley probeert dat ook, maar slaagt hier maar gedeeltelijk in. Langzaam maar zeker begin je als kijker het overzicht over wat er nu precies allemaal gebeurt, waar iedereen zich bevindt en of ze nog leven kwijt te raken. Er is de nodige humor en er zijn een aantal memorabele momenten, maar als men eenmaal uitgeschoten is en de aftiteling wordt opgestart vraag je je eigenlijk af voor wie je nu moest zijn en waarom dat gevecht zo lang had moeten duren. Achteraf hoorde ik vergelijkingen met Reservoir Dogs, maar die vergelijking zou ik niet durven maken. Het is een titel die z’n momenten heeft, maar eigenlijk niet bijzonder genoeg is om indruk te maken.
Totaal onbekend, maar lijkt interessant. Misschien pak ik deze een keertje mee op DVD/BD.
Hij heeft ook niet heel lang gedraaid volgens mij en heeft amper reclame gehad, dus is goed te begrijpen 🙂