Dr.Dre en Jimmy Iovine, die beide hun loopbaan in muziek begonnen als producers en grote successen wisten te behalen, verkochten in 2014 het bedrijf dat ze samen hadden gestart, Beats Electronics aan Apple. Voor hun bedrijf, dat koptelefoons en speakers verkocht en ook z’n eigen muziek streaming service had, ontvingen ze een bedrag van 3 miljard dollar. Een deal die nog in gevaar had kunnen worden gebracht doordat Dr. Dre tijdens de periode van onderhandelingen tijdens een studiosessie, in een dronken bui, het potentiële nieuws deelde met Tyrese Gibson en ze samen een video maakten die Tyrese op YouTube zette. Het is de opening van deze nieuwe vierdelige documentaire serie van HBO die kijkt hoe een zoon van een Italiaanse immigrant en een jongen die opgroeide in Compton uiteindelijk samen succesvol wisten te zijn. Ondanks hun soms zeer controversiële, maar ook invloedrijke verleden.
Jimmy Iovine wist zich in zijn carrière te ontplooien. Hij begon initieel als “studio engineer” en leerde daardoor ontzettend veel over het maken van platen. Hij werkte samen met Bruce Springsteen, kon dankzij die connectie Tom Petty helpen en ontplooide zich als muziek producer met een goed oor voor wat een hit zou kunnen worden. Daarin was hij succesvol, maar hij wilde meer. Hij besloot om een platenlabel te beginnen, Interscope Records, en tekende controversiële artiesten als Nine Inch Nails en Marilyn Manson.
Dr.Dre begon z’n muziekcarrière als DJ. Hij maakte deel uit van The World Class Wreckin’Cru, vormde samen met een aantal vrienden en een lokale drugsdealer N.W.A. (te zien in Straight Outta Compton) die met hun gangsta rap en nummers als “Fuck the Police” het middelpunt waren van negatieve media aandacht. Dr. Dre worstelde echter ook met problemen met de mensen om zich heen en kwam diverse keren in aanraking met de politie. Hij startte tot twee maal toe een nieuw platenlabel, onder de paraplu van Iovine’s Interscope en wist, ondanks een aantal platen die flopte, uiteindelijk weer de top te bereiken.
Regisseur Allen Hughes (Menace II Society, Dead Presidents, The Book of Eli) laat van beide heren zien hoe ze op het huidige moment in hun leven zijn gekomen. Niet alleen door archiefbeelden, maar ook door interviews met artiesten en platenbazen die met hen gewerkt hebben en het laten zien hoe het er achter de schermen aan toegaat. Alhoewel er veel over Dr.Dre bekend is, is hij geen artiest die heel erg open is als het gaat om z’n privéleven of het werken in de studio. Hier laat hij echter meer van zichzelf zien, alhoewel het regelmatig duidelijk te zien is dat hij zich daarmee niet helemaal op z’n gemak voelt. Soms komt dat door de onderwerpen. Zo praat hij niet graag over het verlies van een aantal dierbaren of wat er gebeurde tijdens de laatste jaren bij Death Row Records.
Het is moeilijk om in slechts vier afleveringen, die tussen de 50 minuten en iets meer dan een uur duren, van beide heren een compleet gedetailleerd beeld neer te zetten die heel hun carrière omvat, maar toch slaagt Hughes daar goed in, alhoewel je af en toe nog meer zou willen weten. Aangezien het een documentaire reeks is waaraan zowel Iovine als Dr.Dre hebben meegewerkt, zou je verwachten dat ze constant de hemel in worden geprezen en de mindere momenten weggelaten zouden kunnen worden. Dat gebeurt hier echter niet. Zo praat Dr.Dre bijvoorbeeld over drinken onder invloed en het slaan van presentatrice Dee Barnes. Natuurlijk is de toon over het algemeen positief, maar deze oncomfortabele geschiedenis wordt niet geschuwd.
De twee hebben tijdens hun loopbaan de muziekindustrie zien veranderen en zijn er in geslaagd om zich aan te passen en zich om te vormen van muziekproducenten tot ondernemers en daarmee extreem succesvol zijn geweest. Dit kijkje achter de schermen is voor muziekfans een interessant en vermakelijk kijkje achter de schermen.
