Edgar Wright, die eerder al verantwoordelijk was voor de Cornetto-trilogie en Scott Pilgrim vs. The World, liep al jaren rond met het idee om een film te maken waarbij alles zoveel mogelijk om muziek draaide. Hij speelde hier al eerder mee in bijvoorbeeld Shaun of the Dead, waarin alle acties op het ritme van een nummer van Queen werd uitgevoerd, maar deed dat nog niet op grotere schaal.
Het idee over een “getaway driver” die alles op muziek deed had hij al lang en hij voerde het al eerder uit als videoclip voor “Blue Song” van Mint Royale. Wanneer je de opening van Baby Driver (die ook in deze recensie te bekijken is) vergelijkt met die video zijn de overeenkomsten duidelijk.
Maar waar gaat de film precies over? Baby (Ansel Elgort) werkt al jaren als bestuurder bij bankovervallen voor Doc (Kevin Spacey). Hij doet dat om een schuld aan hem af te betalen en z’n laatste opdracht lijkt in zicht. Baby valt op, omdat hij altijd muziek aan het luisteren is. De reden hiervoor is dat hij een constante piep in z’n oren heeft en dat muziek hem helpt dat niet te horen en is tegelijkertijd de soundtrack van z’n leven, waarbij hij bijna alles op de beat uitvoert.
Terwijl hij zich klaarmaakt om z’n criminele leven achter zich te laten ontmoet hij Debora (Lily James) en de twee vallen voor elkaar. Voor z’n laatste job wordt het team samengesteld, maar vanwege de onvoorspelbare Bats (een heerlijke rol van Jamie Foxx) is het maar de vraag of de overval met succes kan worden uitgevoerd.
De opening van de film is strak en Wright heeft nog een aantal andere leuke momenten in petto die spelen met muziek. Alhoewel het allemaal op de ritmes is ge-edit is het niet altijd strak genoeg (de eerder genoemde scène in Shaun of the Dead of de trailer bij de recensie van Atomic Blonde laten zien hoe ik het zou verwachten). Het verhaal zelf is niet heel bijzonder en de film moet het vooral van de actiemomenten hebben. Dat levert een leuke film op, maar niet eentje die memorabel genoeg is.
Wel Nostra, ik ben het voor één keer niet met je eens. Ik vond dit een heerlijke film met knappe acteerprestaties. Daarenboven is de film prachtig gemonteerd op de muziek. Ik heb er echt van genoten 🙂
Wat? Niet met me eens? 😉
Het is een film waar ik zeker van heb genoten, maar waar ik op de één of andere manier toch een stuk meer had verwacht, ook qua “sync up” van de muziek en de beelden. Ga ‘m wel nog een tweede keer bekijken, want toen ik ‘m in de bioscoop zag was er de eerste 5 minuten geen enkel geluid en duurde het daardoor ook even voordat ik echt in de film zat.
Tsk! Baby Driver is een fantastische film. Een soort genre crossover. Is het een heist-film die een Musical wil zijn? Of juist een Musical die liever een Heist-film was?
https://jenniemeid.blogspot.com/2017/07/baby-driver.html