Filmmuziek kan een film maken of breken. Of je je er bewust van bent of niet (zoals dat vaak voor mij geld), het zet de toon voor wat je ziet. Het kan spanning creëren, emoties versterken en van een film zelfs een klassieker maken. Als je het woord Star Wars, Psycho of Jaws hoort kan je de muziek die erbij hoort waarschijnlijk makkelijk zingen. Maar wat is de rol van muziek over de jaren geweest, wie zijn de componisten achter al die muziek en hoe gaan ze te werk? Het zijn allemaal vragen die in deze documentaire aan bod komen.
Al tijdens de tijd van de stille film speelt muziek een belangrijke rol. Soms gingen de films vergezeld van een vast stuk muziek, maar vaak werd het aan een orgelspeler, die voor het scherm zat, overgelaten om dit te verzorgen. Muziek werd dus live gespeeld en had dus een grote invloed op de beleving. Naarmate film zich ontwikkelde en geluid werd toegevoegd werd muziek ook toegevoegd en voor lange tijd werd dat speciaal geschreven. In de jaren ’70, waarin men dingen anders wilde doen, werd er echter ook steeds meer gebruik gemaakt van bijvoorbeeld popnummers en veranderde de rol van componisten dus ook, die ineens minder te doen kregen. De opkomst van de blockbusters, van onder andere Spielberg en George Lucas, betekende echter een grote comeback van filmmuziek en een tijd waarin John Williams, Hans Zimmer, Danny Elfman en vele andere over de jaren heen naam voor zichzelf wisten te maken en memorabele stukken schreven.
Veel van hen komen ook persoonlijk aan het woord (helaas ontbreekt bijvoorbeeld Hans Zimmer), net zoals diverse filmmakers en uiteraard wordt er veel tijd vrijgemaakt om veel muziek, in combinatie met filmfragmenten te laten zien, waardoor er duidelijk wordt gemaakt wat de impact er van is. Het maakt van Score: A Film Music Documentary een titel die niet alleen filmmuziekfans, maar ook de gemiddelde filmkijker weet te boeien. Je ziet het opname proces, de muzikanten die onvoorbereid de stukken kunnen spelen die ze voorgeschoteld krijgen en waar dat uiteindelijk in resulteert. Af en toe zou je willen dat het geheel wat meer de diepte in gaat, maar als je maar enigszins interesse hebt in het onderwerp dan is het een niet te missen documentaire.
Ah, deze zie ik nu voor het eerst. Uiteraard wil ik deze als groot liefhebber van filmmuziek snel gaan kijken:) ik heb het idee dat we de tijd van de grote ‘themes’ een beetje voorbij zijn: componisten worden veel vaker gevraagd een bepaalde sfeer op te roepen en die vast te houden tijdens de film. Een echt hoofdthema à la John Williams is meer nostalgie dan verleden tijd (Williams’ laatste scores zijn ook minder iconisch, Star Wars is een uitzondering). Overigens, het lijkt me nog best lastig om Psycho te zingen/neuriën.. :0
Ik hoorde er toevallig over bij een podcast van Leonard Maltin, anders had ik ook niet van het bestaan afgeweten 🙂
Ja, ik zou ook niet meteen bepaalde themes van de afgelopen jaren kunnen noemen….misschien het Wonder Woman deuntje en de muziek van Mad Max, maar verder kom ik denk ik niet.
Ja, deze documentaire wil ik ook nog heel graag zien!
Zeker doen!