Afleveringen van Black Mirror zijn over het algemeen donker en laten je na het zien vaak zitten met een onbehaaglijk gevoel. Dat gevoel ontstaat omdat de onderwerpen herkenbaar zijn en wel heel dicht bij de realiteit liggen. Crocodile is misschien wel één van de donkerste afleveringen tot nu toe, maar slaagt er minder goed in je als kijker ook echt na te laten denken.
In deze derde aflevering van het vierde seizoen worden twee parallelle verhaallijnen verteld. Mia (Andrea Riseborough) is een architect die op jonge leeftijd, na een avondje stappen met een vriend, op weg naar huis getuige is hoe ze een fietser aanrijden, die op slag dood is. Aangezien ze beide hebben gedronken en haar vriend bang is om de gevangenis in te moeten, besluiten ze het lichaam te laten verdwijnen. Ze gaat door met haar leven, maar jaren later staat die vriend weer bij haar voor de deur. Hij wil wat hij gedaan heeft in een brief opbiechten aan de vrouw van de overleden man. Mia wil dat niet en neemt extreme maatregelen. Het maakt van haar een monster.
De andere verhaallijn gaat over Shazia (Kiran Sonia Sawar), een verzekeringsagent die door middel van een kastje dat herinneringen kan visualiseren onderzoek doet om te bepalen of de verzekering moet uitkeren. Een interessant apparaat waarvan je je goed kan voorstellen dat grote maatschappijen hier interesse in hebben. In een paar woorden wordt duidelijk gemaakt dat deze methode in de wereld van Crocodile door de overheid verplicht is gemaakt en iedereen moet meewerken aan zo’n onderzoek. Shazia onderzoekt een simpel ongeluk met een zelfrijdende pizza-bezorg auto en daardoor kruist op een gegeven moment haar pad met dat van Mia.
De boodschap van de schrijver van de serie, Charlie Brooker, is misschien wel duidelijk. Namelijk dat technologie die voor iets wordt gebruikt (in dit geval een betere getuigenverklaringen) uiteindelijk ook als het in handen van iemand met verkeerde intenties terecht komt gevaarlijk kan zijn. Toch is die boodschap hier minder sterk aanwezig. Mia is aanvankelijk nog een complex karakter, maar naarmate de aflevering vordert wordt ze langzaam een seriemoordenaar die bij niets of niemand lijkt te stoppen en daarbij gaat Black Mirror hier wel heel ver. De horror-elementen overstemmen de rest te veel en de donkere humor waardoor Mia uiteindelijk kan worden gevonden voelt hier geforceerd aan. Tot nu toe dus de minste aflevering van dit seizoen.
Ik vond alleen het einde tof met die cavia. De rest ben ik het eigenlijk wel met je eens. Vond je het ook een beetje Fargo? Alleen dan humorloos en over-the-top?
Ben benieuwd wat je van Hang The DJ vindt :). Die is best goed. Tot nu toe een nog niet heel overtuigend Black Mirror seizoen btw. Ben afgehaakt tijdens Methead (was wel erg horror). Kijken of ik weer zin heb verder te kijken.
Nee, kreeg er zelf geen Fargo gevoel bij.
Hang the DJ heb ik gisteren gezien en die vond ik ook goed. Denk dat ik dit weekend de andere afleveringen ga zien.
Metalhead was echt heel, heel erg goed. Alleen Black Museum nog te gaan hier.
Moet ik het laatste kwartier nog van zien, maar het aantal referenties naar andere Black Mirror afleveringen is erg leuk om te zien.