Bij de opening van deze documentaire voert een Italiaanse restaurantmedewerker de kijker mee langs de vele foto’s die er op de muren hangen. Ze legt uit welke bekendheden het allemaal zijn, die in het verleden het restaurant bezocht hebben. Tijdens dat moment realiseer je je dat die kennis over de mensen op de foto’s, wanneer zij er niet meer is, snel verloren zal gaan. De mensen op die foto’s genoten tijdens hun gloriedagen van bekendheid, maar ook zij zullen, tenzij ze echt een belangrijke rol in de geschiedenis hebben gespeeld ook binnen enkele decennia worden vergeten. Daarmee verliezen de foto’s hun betekenis.
Regisseur Denise Janzée probeert hier het omgekeerde doen, op basis van een foto. Het is een bekende foto van een schoolklas waarop twee jongens staan, die later iconen van de Italiaanse cinema zouden worden: Sergio Leone (die films als The Good, The Bad and the Ugly en Once Upon a Time in America maakte) en componist Ennio Morricone, die veel iconische filmmuziek schreef. Tussen die twee jongens staat er nog een derde, behalve een in pen geschreven naam is er niets over hem bekend. Is het echter mogelijk om met behulp van die foto meer te weten te komen over zijn leven?
Je zou dit gekscherend kunnen vergelijken met een aflevering van een tv-programma als Spoorloos, waarin er door het bezoeken van de buurt waarin de jongen mogelijk is opgegroeid wildvreemde mensen aan te spreken, in de hoop dat ze meer weten en dat te onderzoeken. Dat is ook gedeeltelijk wat My Name is Nobody doet, maar daarnaast relativeert het ook het bekend zijn. Een taxichauffeur droomt er van om in de spotlight te staan, terwijl een voormalig acteur wel in diverse films gespeeld heeft, maar nooit een grote doorbraak heeft gehad. Het laat ook zien hoe de bekendheid van, in dit geval Morricone en Leone, afstraalt op anderen. Je ziet hoe trots de nonnen een rondleiding geven en overgeleverde verhalen vertellen hoe de mannen als jongens waren toen ze daar op school zaten. En alhoewel Janzée misschien niet alle antwoorden krijgt waar ze naar op zoek is, krijg je toch een beeld van de onbekende jongen van de foto en zet het je aan het denken over wat roem betekent.
My Name is Nobody is vanaf 18 januari in de filmtheaters te zien en op Picl
Als liefhebber van Leone en Morricone lijkt deze mij interessant.
Ja, je krijgt over hen niet heel veel te horen, maar toch is de link interessant.