Toen ik m’n blindspot lijst bekend maakte, kreeg ik de meeste reacties op de toevoeging van Gods of Egypt. Waarom wilde ik deze film zien? Het zou een film zijn die je naar 20 minuten uit zou willen zetten. Natuurlijk was ik bekend met de kritiek op deze film, maar al die feedback maakte me nog nieuwsgieriger. Het was dan ook logisch om juist deze titel als eerste van de lijst te bekijken. Een goed begin is het halve werk?
In het oude Egypte regeren, zoals de titel al doet vermoeden, de goden. Ze worden aanbeden en wanneer de troon over wordt gedragen aan Horus (Nikolaj Coster-Waldau) verschijnt zijn broer Set (Gerard Butler) ten tonele en verandert het eens vredige land in een plek van chaos. Bek (Brenton Thwaites), een dief verliest daarbij z’n grote liefde en is bereid er alles aan te doen om haar uit de dood te halen en klopt aan bij Horus, om samen Set te verslaan.
Wat me de laatste tijd opvalt is dat Gerard Butler de acteur is die waarschijnlijk als eerste wordt gebeld als er een film moet worden gemaakt met een groot budget, maar die eigenlijk niet zo goed is (of is hij juist de reden dat de films uiteindelijk tegenvallen?). Ik kwam een artikel tegen die hem “The king of trash cinema” noemt en hij was betrokken bij titels als Gamer, Law Abiding Citizen, Olympus Has Fallen, London Has Fallen en recent nog Geostrom. Toch is het duidelijk dat hij plezier in dat soort rollen heeft en dat is ook hier het geval. Hij speelt vol overgave de slechterik. Veel meer dan dat wordt er ook niet van hem gevraagd.
Gods of Egypt doet denken aan oude avonturenfilms, waarin het hoofdpersonage oog in oog kwam te staan met fantastische beesten en bovennatuurlijke verschijnselen. Die moest je niet serieus nemen en simpelweg over je heen laten komen. Op die manier moet je ook naar de avonturen van Bek kijken. Ja, het is simpel vermaak, maar wat mij betreft heeft het bijna geen moment dat verveelt, ook al komt het grootste deel van de beelden uit een computer. Je kan enorm veel kritiek op deze film leveren en dan heb je wat mij betreft volkomen gelijk. Voor mij is dit zo’n guilty pleasure film. Ik weet dat hij niet goed is, maar wat heb ik me er toch mee kunnen vermaken.
Ik vond Law Abiding Citizen en Olympus has Fallen wel echt een stuk beter dan de meeste projecten die ‘ie erna heeft aangenomen.
Olympus Has Fallen heb ik ook van genoten hoor, maar de laatste tijd staat hij niet bekend om goede films.
Ik heb indertijd een puntje lager gegeven (hoofdrolspelers waren echt slapjes) maar heb me er prima mee vermaakt. Onterecht weg gezet als wanproduct.
Ik zie het de laatste jaren wel veel gebeuren dat bepaalde films, wanneer een aantal recensies negatief zijn iedereen hetzelfde doet. Zag datzelfde gebeuren met Bright en deze week Cloverfield Paradox en dat verbaast me af en toe wel.