A Guide to Recognizing Your Saints (2006) – Recensie

Dito (Robert Downey Jr.) is in z’n jeugd z’n oude buurt ontvlucht om in Californië te gaan wonen. Wanneer hij door z’n moeder gebeld wordt dat z’n vader zeer ziek is en moet helpen om hem naar het ziekenhuis te brengen staat hij voor de moeilijke keuze om weer terug te keren naar datgene wat hij de rug had toegekeerd.

Wat er allemaal in z’n jeugd gebeurd is, wordt door middel van flashbacks verteld. Zijn jongere versie wordt gespeeld door Shia LaBeouf, een jongen die in een arme wijk woont en met z’n vrienden flink wat kattekwaad uithaalt en natuurlijk achter de meisjes van de buurt aangaat. Naarmate de tijd vordert loopt het kattekwaad echter uit de hand en komt de relatie tussen de vrienden onderling en die met hun ouders steeds meer onder druk te staan totdat er op een gegeven moment wel iets moet knallen.

Het grootste gedeelte van de film bestaat uit flashbacks en het aantal stukken waarin we de hedendaagse Dito zien zijn beperkt. De film laat zien wat er met de anderen gebeurd is nadat hij is vertrokken en wat er nog over is van zijn relaties met de mensen van toen. De film heeft een sterrencast, want naast Robert Downey Jr en Shia LaBoeuf spelen ook Rosario Dawson, Chazz Palminteri (als je ‘m ziet herken je ‘m meteen), Channing Tatum en Dianne Wiest hun rollen voortreffelijk. Het verhaal zit goed in elkaar, maar het lukte me maar moeilijk om geboeid te blijven kijken, terwijl er toch genoeg gebeurd. Misschien was ik niet in de juiste mood voor de film, maar als je houdt van “coming of age” verhalen, dan zou je deze film best een kans kunnen geven.