Afgelopen februari kondigde ik aan dat ik voorlopig geen content meer zou plaatsen. Het kwam voor velen als een schok. Ik kan me nog goed herinneren dat ik het besluit had genomen en toevallig collega filmblogger Tim Bouwhuis tegenkwam voor de voorstelling van Black Panther. Hij vroeg hoe het met me ging en ik vertelde hem m’n besluit. Hij lachte een beetje, de film begon en na de film kwam hij toch nog even langs om te vragen of ik een grapje maakte. Niet dat dat me verbaasde, aangezien ik de vorige twee jaren zeer actief was in de Nederlandse filmblog community. Maar een break was nodig omdat ik er nog te weinig voldoening uit haalde. Maar wat voor impact heeft dat de afgelopen maanden op me gehad? Had ik “afkickverschijnselen” of heb ik films en bloggen helemaal de rug toegekeerd?
De waarheid ligt ergens in het midden. Keek ik eerst nog zeker 5 a 6 films per week, sindsdien is dat aantal enorm gezakt (soms zelfs een week zonder). De “drang” om alles te willen zien verdween en zelfs een aantal grote blockbusters die ik normaal de eerste week in de bioscoop zou kijken liet ik links liggen. Na een tijdje realiseerde ik me dan ook dat wat afstand van films en bloggen een goed idee was. Het verandert je perspectief. Je realiseert je nog meer hoeveel films en series er uit komen en dat je niet alles moet (willen) zien. Als ik nu films kijk ben ik een stuk selectiever geworden en de tijd en energie die ik eerst aan films en bloggen besteedde heb ik in andere zaken gestoken. Zo game en lees ik stukken meer, heb ik andere manieren om creatief bezig te zijn en voel ik geen groot gemis. Dat betekent overigens niet dat ik geen mening vorm over wat ik kijk. Ik geef films op bv. Letterboxd of IMDb nog steeds cijfers, maar het voelt wel lekker om het niet altijd te hoeven onderbouwen.
Is dit dan de terugkeer die een aantal van jullie al verwachtten? Ik ben niet van plan het bloggen weer met dezelfde regelmaat als voorheen op te pakken, maar mogelijk dat ik af en toe weer wat plaats, wanneer ik daar zin in heb. En dat… dat voelt goed.
Go for it.
Maar volgens je eigen tempo en goesting.
Zal ik zeker doen!
Goed om te horen dat je weer enigszins actief bent!
Ben ik ook blij. Leuk initiatief, die Nederlandse Film Community site. Misschien ook Filmblogs.nl toevoegen?
Doe vooral wat goed voelt en elke review is voor ons mooi meegenomen 😉 Goed om weer wat van je te horen in ieder geval en je blijft mijn favoriet!
Ga ik doen hoor Patricia! 🙂
Je moet vooral de dingen doen waar je je goed bij voelt Nostra. Ik wens je veel geluk.
Thanks Joop!
Fijn om weer wat van je te horen, Nostra. Niet dat je volledig weg was. Zelf vond ik het fijn dat zelfs wanneer je niet meer blogde, je nog wel rondhing. Bij mijn blog in de reacties, op Letterboxd, lekker op de achtergrond. Zelf weet ik ook bijna zeker dat ik een break neem, of een volledige stop. Hoe dan ook heb ik altijd deze stap wel begrepen. Goed om te horen dat je perspectief heb gevonden en oude hobby’s hebt herontdekt.
Omdat hier (nog) iedereen zegt dat je moet doen wat goed voelt, zeg ik: doe eens iets wat niet goed voelt. Doe iets geks, wat oncomfortabels. Wees ambitieus en laat dingen liggen.
Om eerlijk te zijn heb ik nooit al je blogs gelezen. Daar waren het er teveel voor. Maar dat is niet erg. Ik heb niet overal tijd voor.
Hopelijk zie ik snel weer een nieuw berichtje langskomen. Of het nu een Letterboxd recensie is, een blogreactie, of gewoon een nieuwe blogupdate!
🙂
Nee, ben inderdaad blijven lezen en regelmatig reageren.
Waarom overweeg je zelf een break/stop?
Bloggen is leuk, maar kost best wat tijd. Wat ik nu besteed aan het oefenen van schrijven, wil ik veel meer in video’s stoppen. Het is een tijdskwestie. Op m’n blog heb ik nu teveel aandacht liggen, die ergens anders vind ik moet zijn. Dat kan alleen maar worden opgelost door het los te laten.
Fijn om je weer even te zien!
🙂
Wat goed dat je die beslissing genomen hebt. En welkom terug, al is het sporadisch!
Dankjewel Daan! Good to be back.
Pingback: The Bits of Yesterday (2018) – Recensie | De Filmkijker
Leuk dat je toch weer gaat posten. Ook al is het af en toe. 🙂