We voelen allemaal een drang om de films die we zien in hokjes te plaatsen. Het maakt het makkelijk om ze met andere films in een bepaald (sub)genre te vergelijken en geeft je daarnaast de mogelijkheid om je kennis te etaleren van het “filmlandschap”. In de meeste recensies die ik las over Dwayne Johnson’s nieuwste film Skyscraper (dat gaat over een beveiligingsexpert die z’n familie moet zien te redden uit een brandend gebouw dat is overgenomen door een aantal criminelen) werd er een vergelijking gemaakt met Die Hard en The Towering Inferno. Maar ik denk dat die vergelijking niet helemaal juist is omdat het hele andere films waren. The Towering Inferno was een rampenfilm die ze afspeelde in een hoog gebouw. Die Hard was misschien net zoals deze film een actiefilm, maar eentje die ging voor een realistischer en geloofwaardiger verhaal. Het is beter om de vergelijking niet te maken en de film te beoordelen voor wat het is: Een “blockbuster” voor het zomerseizoen die als doel heeft om de kijker te vermaken en deze een vermakelijke achtbaanrit aan te bieden.
Dwayne Johnson is altijd een acteur die een goede toevoeging is aan een film en de afgelopen jaren is hij het geizcht geworden for films die spektakel bieden. Of dat nu het redden van mensen is tijdens een aardbeving (San Andreas) of er proberen te zijn voor z’n favoriete gorilla, die veranderd is in een gigantisch monster (Rampage), hij weet er met z’n charisma en overtuiging altijd wel een leuke film van te maken. Zelfs als het verhaal onrealistisch is en de logica soms ver te zoeken is. En dat is ook het geval met Skyline. Z’n karakter klimt op een gegeven moment aan de buitenkant van het hoogste gebouw ter wereld op een manier die Ethan Hunt bang zou maken. En Olympische atleten zouden willen dat ze net zo ver konden springen of zo sterk waren als hij in deze film. Dit is puur entertainment waar je niet te veel bij na moet denken en het gewoon moet ondergaan (als je dat wel doet zou je je bijvoorbeeld kunnen afvragen of het plan van de slechterikken om een tablet te stelen wel een goed idee was). Waarschijnlijk ben je de film na een paar dagen alweer vergeten en soms is dat niet erg. Niet elke film is Die Hard.
Ik zet hem op mijn lijstje voor het geval we een avondje compromisloos entertainment willen hebben.
Dat is inderdaad het juiste moment voor deze film 🙂
Ik had hier toch wel wat moeite mee, vooral met de manier waarop er een loopje genomen wordt met de geloofwaardigheid. Zowel bij Mission Impossible als bij Die Hard zorgt humor voor de nodige relativering. Bij James Bond is het de ‘cool’ van het hoofdpersonage dat daarvoor zorgt. Hier vind je geen van beiden. Bovendien zijn zowel Bruce Willis, Tom Cruise als Daniel Craig veel betere acteurs dan deze ‘The Rock’ (die naam alleen al ;-)).
P.S.: wel leuk om af en toe weer eens een recensie van jou te zien verschijnen 🙂
Begrijp dat helemaal, ook dat niet iedereen van het werk van Johnson kan genieten. Toch is hij wel iemand die alles vol overgave en overtuiging doet, zelf als het dit soort films zijn.
Feels good to be back!