Frank McCloud (Humphrey Bogart) is een veteraan van de tweede wereldoorlog die op Key Largo is om een oude vriend die is omgekomen te eren. Hij zoekt de nabestaanden (Lauren Bacall en Lionel Barrymore als dochter en vader) op, die in deze uithoek van Florida een hotel runnen. Ondanks dat het een rustig seizoen is blijken er geen kamers meer beschikbaar te zijn en duurt het niet lang voor dat Frank, samen met de nabestaanden vast zitten in het hotel als gevolg van een tropische storm. Al snel blijkt dat de storm niet de enige dreiging is.
De gasten die zich in het hotel bevinden blijken namelijk allemaal handlangers van Johny Rocco (Edward G. Robinson), die zelf ook aanwezig is. Rocco is een bekende gangster die Amerika heeft moeten ontvluchten, maar nu weer van plan is terug te komen en zijn naam te maken. Wanneer de rest hem herkent en ook de politie betrokken raakt in de situatie worden de overige gasten gevangen gehouden in het hotel totdat Rocco een geplande meeting kan afronden. Een spannende situatie waarbij het volop genieten is van het acteerwerk van Bogart en Robinson. Robinson kan zich helemaal uitleven in de rol van gangster, het soort rol dat hij al vaker daarvoor speelde.
Key Largo is de laatste film waar het koppel Humphrey Bogart en Lauren Bacall samen spelen. Bacall heeft weinig tekst en is dan ook meer mooie beeldvulling, ondanks de lichte spanning tussen haar en Johny. De gehele film is op een soundstage opgenomen, wat je overigens niet altijd duidelijk ziet, de set ziet er echt prachtig uit.
Met prima acteerwerk en een heel spannend verhaal is Key Largo een heerlijke “nailbiter”.
Moet ik zeker eens opdiepen.
Het is een ijzersterke film die de moeite waard is.