Vol verbazing las ik vorige week over het nieuws dat in Italië de tijd tussen een release van een Italiaanse film in de bioscoop en het verschijnen op Netflix moet worden verlengd naar 105 dagen. Het idee is om hiermee de Italiaanse filmindustrie te beschermen. De minister van cultuur, Pizzoli, zei dat het belangrijk is om de theaters te beschermen, die film nodig hebben om hun inkomen te garanderen. In Frankrijk is het nog extremer. Daar moet er een periode van 3 jaar (!) zitten tussen de release in de bioscoop en een on demand service.
Zelf ben ik tegen een dergelijke verplichting. Alhoewel ik het jammer vindt dat bioscopen verdwijnen (er is een reden dat ik m’n verdwenen bioscopen serie maak), ben ik ook van mening dat het bedrijven zijn die moeten blijven innoveren om een ervaring aan te bieden waarvoor mensen hun huis uit willen. Stel dat dezelfde soort maatregelen zouden zijn genomen om muziekwinkels te beschermen. Als een cd uitgebracht wordt, moet je drie jaar wachten voordat je het op bv. Spotify kan luisteren. Je kan je het bijna niet voorstellen. Het is het op kunstmatige wijze in stand houden van iets terwijl de vraag in de markt verandert. Dan is het aanpassen of ten onder gaan. Natuurlijk kennen we in Nederland ook wel een periode tussen een bioscooprelease en thuis, maar die is vaak veel korter.
Wat is jouw mening:
Moeten bioscopen worden beschermd?
De term “beschermd” is vreemd in deze discussie.
Tussen de bioscooprelease en on-demand zit ook de stap “op Blu Ray” (of andere informatiedrager). Staat die laatste gelijk aan “release” of “on-demand”?
Maar er zijn andere factoren:
– Soms raken kleinere, onafhankelijke films zelfs niet door het logge verdelen van mega bioscoopcomplexen. Dat ze door een streamingsdienst worden opgepikt is voor de makers dan wel interessanter.
– Grote blockbusters gaan sowieso volk naar de bioscoop trekken. De totaalervaring telt.
– Ik heb geen medelijden met bioscopen. De grote complexen hebben immers de kleintjes weg geconcurreerd om daarna hun eigen prijzen (film, catering, …) hoog te houden. Voor een gezin is de optelsom tussen tickets voor 4 of 5 personen voor een middelmatige animatiefilm snel gemaakt.
Het is inderdaad misschien een vreemde term, maar dat wordt door die Italiaanse minister gebruikt. Die vindt het dus blijkbaar nodig om bioscopen te beschermen tegen online diensten.
Natuurlijk zit er op het moment ook een periode tussen bioscoop en thuis en in een ideale wereld zou ik die ook graag zien verdwijnen. Laat het aan de consument over waar en wanneer ze een film zien.