Catching Feelings (2017) – Recensie

Recensie Catching Feelings

Er zijn soms van die films waarbij de recensies niet superpositief zijn en waarbij je je afvraagt waarom je het zelf wel een goede film vindt. Beïnvloeden recensenten elkaar onbewust of is het simpelweg zo dat je zelf vanwege bepaalde elementen een connectie hebt met wat je hebt gezien, waardoor je er zelf zo van hebt kunnen genieten? Catching Feelings, die te vinden is op Netflix, was geen film die ik van plan was te kijken. Het had een lage IMDb score (alhoewel het aantal stemmen extreem laag was) en dat is vaak geen goed teken. Toen ik zelf zat te bloggen, zette m’n vrouw deze film aan. Ik schreef rustig door en keek half, maar besloot vanwege de uiterst scherpe dialogen m’n laptop weg te zetten en deze Zuid-Afrikaanse film m’n volledige aandacht te geven.

Review Catching Feelings
Max Matsane (Kagiso Lediga, die ook het script schreef en de film regisseerde) is een professor die ooit een boek schreef en nu een gewoon leven leidt. Hij woont samen met z’n vrouw Sam (Pearl Thusi) in een mooi huis in Johannesburg. Ze kunnen net rondkomen en gaan graag uit. Wanneer een extreem succesvolle schrijver, Heiner (Andrew Buckland) terugkeert uit het buitenland, is hij het middelpunt van de belangstelling. Max is geen fan, maar de twee raken aan de praat en hij ziet wat voor wild leven Heiner leeft. Ze ontmoeten elkaar vaker en Max ziet een mogelijkheid om misschien weer een nieuw boek te laten publiceren met de hulp van Heiner. Wanneer door omstandigheden Heiner in hun huis moet blijven is het echter de vraag of Max z’n vrouw voldoende vertrouwt met een grote rokkenjager in z’n huis, terwijl hij zelf een paar dagen de stad uit moet.

“verborgen pareltje…”


 Het waren vooral de dialogen die me aanspraken in de film. Kagiso Lediga is er in geslaagd om die scherp te schrijven, waardoor het een genot is om te zien hoe bijvoorbeeld Max en Sam met elkaar omgaan en regelmatig grappen maken. Het verhaal zelf, dat vooral gaat over vertrouwen in relaties en daarmee min of meer in het genre van romantische komedies te plaatsen is, is misschien niet eens zo heel bijzonder, maar door z’n andere setting (in Zuid-Afrika in plaats van Amerika) en prima acteerwerk is Catching Feelings een fijne film om te kijken. Lediga neemt z’n tijd om de karakters uit te werken en ze neer te zetten als geloofwaardige personages. Wat mij betreft een verborgen pareltje in het enorme aanbod van Netflix, die je zeker een keer moet opzetten.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

2 thoughts on “Catching Feelings (2017) – Recensie

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *