Alhoewel ik wel wat algemene kennis heb over de Amerikaanse geschiedenis, gaat die kennis niet zover dat ik heel veel weet van bijvoorbeeld de familie Kennedy. Natuurlijk kent iedereen wel de wilde verhalen en uiteraard de vroegtijdige dood van John F.Kennedy en Robert Kennedy, die beide vermoord werden, maar ik wist eigenlijk niets over Ted Kennedy. Hij was de laatst overgebleven broer die ook actief was in de politiek en ook plannen had om president te worden. Een gebeurtenis die echter plaatsvond in de periode van de maanlanding in 1969, had veel impact op zijn kansen. The Last Son (originele naam Chappaquiddick, een geliefd vakantieoord voor de rijken) legt de focus op die gebeurtenis en de nasleep.
Wanneer Ted (Jason Clarke) samen met een campagne strateeg, Mary Jo Kopechne (Kate Mara), in de avond samen op het eiland rondrijden na wat te hebben gedronken en bijna worden aangehouden door de politie, besluit hij met hoge snelheid weg te rijden. Hij kent de wegen echter slecht en raakt in een bocht de hoek van een brug en de auto komt in het water terecht. Zelf slaagt hij er in om te ontsnappen, maar Mary Jo is minder gelukkig en komt om het leven. Ted ziet hierdoor z’n kansen in de politiek snel verkleinen en besluit om een strategie te bedenken waardoor dit hem niet zal blijven achtervolgen. De vraag is of hij de juiste keuze maakt door dit te doen.
Jason Clarke verdwijnt hier in z’n rol en zet deze Kennedy neer als een man die nog altijd een prestatiedrang heeft richting z’n vader. Hij wil bewijzen dat hij deze situatie samen met z’n eigen mensen kan oplossen en z’n hulp niet nodig heeft. Toch staat er binnen de kortste keren een heel team klaar. In een periode waarin nieuws nog iets langzamer bewoog, proberen ze aan “damage control” te doen. The Last Son is daarmee misschien geen vlotte film, maar wel een interessante verfilming van een historische gebeurtenis. En eentje die m’n kennis van de Amerikaanse geschiedenis weer een beetje heeft vergroot.
