Nadat de NASA een aantal monsters heeft genomen van een andere planeet en deze terug naar aarde worden getransporteerd, crasht het ruimtesonde in Mexico. De crash heeft grote gevolgen omdat er na verloop van tijd onbekende wezens verschijnen. Deze zijn zo’n groot probleem dat de helft van Mexico wordt bestempeld als geïnfecteerde zone. Amerika bouwt dan ook een groot hek om het gebied en is al jaren (overigens zonder succes) bezig om te proberen de wezens uit te roeien. De overlast van de wezens is tijdens bepaalde seizoenen extra groot.
Andrew Kaulder (Scoot McNairy, die ook in In Search for a Midnight Kiss speelde) is fotograaf die al een tijdje in het gebied is om voor z’n baas foto’s van de wezens te maken. Wanneer Andrew contact met hem opneemt krijgt hij de opdracht om z’n dochter (Whitney Able) uit het ziekenhuis te halen en haar naar de kust te brengen zodat ze veilig met de boot naar Amerika kan vertrekken. Het is een opdracht waar hij geen zin in heeft, maar uiteindelijk wel besluit uit te voeren.
De film volgt de twee op hun moeilijke reis naar Amerika, waarbij ze zowel onderling als met de lokale bevolking het nodige meemaken. Wanneer je film ziet zou je niet zeggen dat het budget voor de film extreem laag is geweest, namelijk 500.000 dollar. De crew bestond uit de twee acteurs, regisseur Gareth Edwards die ook het filmen deed en een geluidsman. De effecten voor de film heeft Edwards gewoon zelf gedaan. Op Youtube kan je zien hoe hij de effecten voor een BBC serie doet met relatief goedkope middelen. Het is allemaal heel indrukwekkend.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=1IK1WJ-oveE]
Dus de film ziet er voor het budget fantastisch uit, maar is het ook een goede film? Helaas kon het me onvoldoende boeien. Zonder al te veel kennis over het verhaal had ik op basis van de titel de verwachting dat het een film zou zijn met veel spanning (en natuurlijk monsters). Spanning is er helaas amper en de monsters verschijnen maar zeer beperkt in beeld (waarschijnlijk ook om kosten te besparen). De film draait vooral om de relatie tussen de twee hoofdfiguren.
Van een hechte of ontstaande relatie tussen de twee is er echter geen sprake. Ze zitten in hetzelfde bootje en maken veel mee, maar de acteurs wisten me niet te overtuigen. Dat is jammer, want het is een film die potentie heeft. Gareth Edwards is in ieder geval een regisseur die ik in de gaten zal houden. Als hij met zo’n beperkt budget een film weet te maken die zo groot aanvoelt, dan ben ik benieuwd wat hij kan doen als hij een paar miljoen tot z’n beschikking heeft.
Pingback: Recensie: Godzilla (2014) - De Filmkijker