De afgelopen twee weken kon je bijna geen grote filmsite lezen zonder het nieuws dat Avengers: Endgame records aan het verbreken is als het gaat om de inkomsten die het genereert. Het filmnieuws is vooral gericht op de Amerikaanse films, maar wist je dat deze nieuwe Chinese film die nu op Netflix beschikbaar is ook de afgelopen maanden veel indrukwekkende feiten op z’n naam heeft gezet? Z’n opbrengt maakt het de op één na meestverdienende Chinese film aller tijden, op wereldnivo neemt het dit jaar de derde plek in en de film staat in de top 20 van meestverdienende science fiction films ooit. En toch zullen maar weinig mensen iets over deze titel gehoord hebben. Toch draait het voor de beleving uiteraard niet om de omzet, maar om de inhoud en of deze rampenfilm, die zich op kosmisch nivo afspeelt, de moeite waard is.
Wanneer de zon plotseling begint uit te dijen, lijkt het einde van de mensheid nabij. Landen beginnen samen te werken, een “United Earth Government” wordt gevormd en de oplossing die wordt bedacht is om op heel de aarde enorme straalmotoren te bouwen, die kunnen worden gebruikt om de planeet naar een ander zonnestelsel te vliegen door richting Jupiter te navigeren en de zwaartekracht als katapult te gebruiken voor verdere acceleratie. Het project wordt gerealiseerd, mensen moeten in ondergrondse steden leven en een enorm ruimtestation vliegt voor de aarde uit. Maar zoals het een goede rampenfilm betaamt, gaat niet alles volgens plan en is het aan een kleine groep mensen om de problemen op te lossen zodat iedereen op aarde kan overleven.
The Wandering Earth volgt in alle opzichten het sjabloon van andere rampenfilms. Centraal hier staat de relatie tussen een man die op het ruimtestation werkt en z’n vader en zoon die zich nog op aarde bevinden. Wanneer onze planeet in de buurt van Jupiter komt en er van alles mis begint te gaan wordt je als kijker getrakteerd op enorme natuurrampen en veel spectaculaire momenten. De kwaliteit van de CGI die hierbij gebruikt wordt wisselt sterk (zo zijn de shots in de ruimte prachtig, maar zien beelden van voertuigen en diverse plekken op aarde er uit alsof ze uit een game komen). Dat is ook het geval als het gaat om het verhaal. Deze was oorspronkelijk nog uitgebreider, maar er moesten vanwege budgettaire redenen diverse gedeeltes geschrapt worden. Dat resulteert soms in vreemde karaktermomenten of onbegrijpelijke acties, maar gelukkig niet op zo’n manier dat de rest geen stand houdt. The Wandering Earth speelt duidelijk leentjebuur en heeft elementen van 2001 en andere bekende rampenfilms. Voor fans van het genre is er veel om van te genieten en is het concept van een aarde voortgestuwd wordt door raketten, een moment waarop iemand zo boos is op Jupiter dat hij z’n machinegeweer richting deze enorme planeet afschiet en een aantal bizarre momenten om een heel groot probleem op te lossen genoeg reden om deze film zo snel mogelijk aan je Netflix-lijst toe te voegen.
