Toen Sony een aantal jaar geleden werd gehackt, was één van de meest interessante details die bekend werd dat de filmmaatschappij speelde met het idee van een crossover film. Het idee was om Men in Black te mixen met de 21 Jump Street franchise. Een interessant idee, wat me destijds nog wat andere ideeën gaf. Helaas is de stap uiteindelijk niet genomen, maar wilde men toch nog geld verdienen aan deze franchise. Het resultaat is Men in Black International, waarin Tessa Thompson en Chris Hemsworth (die eerder samen leuk waren in Thor Ragnarok) de zwarte pakken en zonnebril opdoen.
In dit nieuwe deel draait alles om Men In Black in Londen, die te maken hebben met een nieuwe dreiging, mogelijk binnen de organisatie zelf. Het is aan Agent H (Chris Hemsworth) en Agent M (Tessa Thompson) om samen te onderzoeken wat er gaande is.
Ik ging ‘s ochtends naar de eerste voorstelling van de film en toch slaagde deze film er nog in om me bijna in slaap te laten vallen. En dat is, gezien de cast en de wereld waarin het allemaal afspeelt, verrassend. De grootste oorzaak is het zwakke script. De reis van Tessa Thompson’s karakter van jong meisje naar “Men in Black”-medewerker wordt er zo snel mogelijk doorheen gejaagd en dat is het geval met meer karakters. Het zijn allemaal personages die je niet kent en ook niet leert kennen. Je kan alleen uitgaan van datgene wat ze vertellen, niet wat je als kijker hebt gezien wat ze meegemaakt hebben. Daardoor vorm je geen band. In de originele film was je net zoals Will Smith’s karakter verbaasd, maar hier ontbreekt dat. Een film die ronduit saai te noemen is, het niet zo nauw meer neemt met er voor zorgen dat iedereen in de neuralyzer heeft gekeken (bv. tijdens een scène in Marokko) en waarbij het internationale aspect eigenlijk niets toevoegt. Een teleurstellende film, die me nog meer doet verlangen naar een Men in Black versie waarin Jonah Hill en Channing Tatum de zwarte pakken aan zouden hebben gehad.
