Een nieuwe Scorcese film schept hoge verwachtingen. Deze regisseur is een wandelende filmencyclopedie en heeft uiteraard diverse filmklassiekers op z’n naam staan. Voeg daar nog het feit aan toe dat hij weer samenwerkt met Robert de Niro en Joe Pesci (met wie hij Goodfellas en Casino maakte) en ook nog eens Al Pacino wist te strikken, dan resulteert dat in een titel die je zo snel mogelijk wilt bekijken. En gelukkig verscheen The Irishman (na zeer kort in de bioscoop te hebben gedraaid) op Netflix. Weet Scorcese weer een klassieker af te leveren?
De film vertelt een groot deel van het levensverhaal van Frank Sheeran (Robert de Niro), een vrachtwagenchauffeur die maffiabaas Russel Bufalino (Joe Pesci) ontmoet en voor hem gaat werken als “huisschilder” (codenaam binnen de maffia voor huurmoordenaar). Daarbij ontmoet en start hij ook een vriendschap met de machtige Jimmy Hoffa (Al Pacino).
Kort gezegd voelt dit aan alsof Scorcese en z’n “band” nog een keer hun oude hits spelen, waarbij je regelmatig een “kent u deze nog” vibe krijgt. De film is mooi geschoten en bevat zeker goede acteerprestaties (waarbij Pesci misschien wel het meest indrukwekkend is), maar de film heeft een probleem. Scorcese heeft er niet voor gekozen om de jongere versies van de karakters door jongere acteurs te laten spelen. In plaats daarvan is er gekozen voor het verjongen door middel van de computer. Uiteraard is die techniek de afgelopen jaren sterk verbeterd, maar wanneer je acteurs die allemaal in de 70 zijn gebruikt voor allerlei soorten scènes (waaronder actie), dan geen enkele CGI verhullen dat ze niet zo soepel meer bewegen. Er is een moment waarin De Niro’s karakter iemand in elkaar moet trappen en dat ziet er bijna lachwekkend uit. Er is geen moment waarbij je gelooft dat dit een vitale man is die iedereen in elkaar kan slaan. En dat is een probleem waardoor je als kijker uit de film kan worden getrokken. Voeg daarna nog eens de lengte van drie en een half uur toe waarin er eigenlijk maar weinig memorabele gebeurtenissen plaatsvinden en het resultaat is een film die niet behoort tot de beste Scorcese films.
Ik heb ‘m nog niet gezien, maar de cast is voor mij een reden om ‘m sowieso te kijken. De trailer deed me in ieder geval wel al denken aan Scorsese’s klassiekers. Een herhaling van zetten? Misschien, maar wel zetten van een meester!
Die CGI-verjonging is altijd jammer. Ik heb nog weinig films gezien (op enkele Marvel-films na) waar het er echt goed uitzag!
Het is er eentje die je zeker moet kijken, maar zelf had ik er meer van verwacht.
Ja, het is alleen Marvel die het tot nu toe overtuigend heeft gedaan (behalve in Captain Marvel, waarin je duidelijk zag dat Jackson ouder is toen hij moest rennen in een scène)