De opkomst van het internet en digitalisering heeft een enorme impact gehad op het straatbeeld. Ik kan me nog een tijd herinneren waarin ik wekelijks in een platenwinkel te vinden was om de nieuwste CD’s te kopen en de hoeveelheid geld die ik daar aan uit gaf. Met de komst van MP3’s en de streaming diensten konden deze winkels geen stand meer houden en verdwenen ze. Hetzelfde was ook het geval voor de videotheken. Het was heerlijk om daar flink wat tijd rond te brengen en op zoek te gaan naar films die je zouden verrassen. De enige entertainment winkels die nog bestaan zijn de winkels waar je videogames kan kopen. Maar ook deze laatste dodo lijkt langzaam aan z’n einde te komen met het populairder worden van digitale aankopen op zowel PC als gameconsoles. Not for Resale duikt in deze wereld om te zien waarom de eigenaren de deuren nog niet gesloten hebben en wat hun verwachtingen zijn richting de toekomst.
Het blijken stuk voor stuk liefhebbers te zijn die zelf al verzamelden en besloten dat in een fysieke winkel te doen. Ze verkopen voornamelijk retro games voor Atari, Nintendo en Sega en hebben een vaste groep trouwe klanten die de spellen uit hun jeugd weer willen beleven. Nostalgie voert hier dus de boventoon, maar sommige eigenaren weten ook dat wanneer de groep mensen die met bepaalde games zijn opgegroeid er niet meer zijn hun winkel niet langer zal kunnen bestaan. Zoals één van hen pakkend zegt, vroeger was je blij met een prachtige vinyl plaat van Elvis, maar nu wil (bijna) niemand het meer hebben. Alhoewel ik zelf ook wel nostalgisch ben voor de oudere games (en er nog diverse heb) ben ik langzamerhand alles aan het verkopen. Het is leuk om te hebben, maar als je er niet meer naar kijkt dan mis je het niet echt als het weg is. En zo zal het ook met deze shops gaan tenzij ze in staat zijn zichzelf te vernieuwen, al is dat in de huidige markt geen makkelijke opgave.
