Toen ik gisteren de zesde afleveringvan de De kijk van Koolhoven keek, waarbij het onderwerp tijdreizen in films was, had ik de hoop dat er nog tijdreisfilms waren die ik nog niet eerder gezien had. Het is een onderwerp dat me altijd enorm geïnteresseerd heeft en keek dan ook uit naar deze aflevering. Er leken geen verrassingen in te zitten, totdat Koolhoven 12:01 PM noemde. Een film die ik niet kende en heel veel gelijkenissen vertoont met een film die drie jaar later heel bekend zou worden, Groundhog Day. Het is volgens Wikipedia zelfs zo dat de originele schrijver van dit verhaal de makers van Groundhog Day aanklaagden voor plagiaat. Een interessant stukje filmgeschiedenis dus en een reden om deze korte film (25 minuten), die zelfs een Oscar-nominatie wist te verdienen, te zien.
Myron Castleman (Kurtwood Smith) is een advocaat die vast zit in een timeloop van een uur. Aan het begin heeft hij dit al een stuk of veertig keer meegemaakt en hij is op zoek naar een manier om er aan te ontsnappen. De gelijkenissen met Groundhog Day zijn niet te ontkennen, inclusief de donkere kant en z’n poging om anderen te helpen. Door z’n korte speeltijd wordt hier echt de basis neergezet, maar dankzij het acteerwerk van Smith voel je goed wat deze situatie met hem doet. Het is af en toe wel duidelijk dat herhaling van bepaalde gebeurtenissen niet zo strak gebeurt als je zou verwachten, maar dat doet niet af aan het meeslepende verhaal. De film kon ik alleen via YouTube vinden, maar zelfs in de slechte kwaliteit van die versie kun je nog gemakkelijk genieten. 12:01 PM vormde overigens ook de basis voor de film 12:01 die in hetzelfde jaar uitkwam als Groundhog Day. In deze film is het uur ook verandert in een dag.
Groundhog Day is één van mijn favoriete films. Deze ga ik ook eens bekijken!
Zeker doen Daan!