Penoza was een serie die ik (grotendeels) met veel plezier heb gekeken. Het verhaal van een vrouw die de rol van haar man in de onderwereld overneemt nadat hij vermoord is, was boeiend. Met een sterke cast en een hoop gebeurtenissen in de vijf seizoenen was het voor mij een vast moment in de week om voor de TV te zitten. Het open einde van de serie deed een beetje denken aan The Sopranos, maar ik had er vrede mee. Totdat er bekend werd dat er nog een film zou worden gemaakt.
M’n eerste gevoel was dat dit totaal niet nodig was en ik vroeg me af waarom dit concept nog verder moest worden uitgemolken. Reden voor mij om dan ook niet naar de bioscoop te gaan om ‘m daar te zien. Toen hij echter een aantal weken geleden op VOD stond en ik nog tegoed had gekregen van Pathé voor hun VOD dienst, besloot ik de film dan toch maar te kijken. Ik zou hoogstens twee uur van m’n tijd kwijt zijn. Met extreem lage verwachtingen zette ik “The Final Chapter” op. Wist dit echte slot van Penoza me nog te verrassen?
Carmen van Walvaren (Monic Hendrickx) bleek na de gebeurtenissen aan het einde van het laatste zijn niet langer in Nederland te kunnen blijven. Ze is vertrokken naar Canada en werkt daar in een nietszeggend wegrestaurant, met collega’s waaraan ze niets prijsgeeft. Ze mist haar kinderen en moeder enorm, maar weet dat dit de enige manier is die ze heeft om ze te kunnen beschermen. Toch loopt niet alles volgens planning en is ze gedwongen om een aantal zeer moeilijke keuzes te maken, die impact hebben op iedereen om wie ze geeft.
Misschien waren het m’n zeer lage verwachtingen, maar Penoza: The Final Chapter wist me positief te verrassen. De setting in Canada was origineel en ook diverse andere locaties worden bezocht. Oude bekenden passeren nog één keer de revue en de film bevat zelfs een leuke actiescène en zeer spannende momenten waarbij je op het puntje van je stoel zit. Toch is de film niet perfect, zo voelde de finale te gemaakt, waarbij Peter Blok (als geobsedeerde Jack van Zon) wel heel erg aan overacting doet. Desondanks is het einde van de film gepast en een waardig afscheid van de familie van Walraven.
