The Good, the Bad, the Weird (2008)

Nee, het is geen tikfout, deze film heet echt The Good The Bad The Weird. Sergio Leone heeft er niets mee te maken en ook Clint Eastwood is nergens te bekennen. Toch is wel duidelijk dat The Good, The Bad and The Ugly een grote inspiratie is geweest voor deze western van Koreaanse bodem. Zuid-Korea heeft een grote filmindustrie en weet af en toe ware een waar meesterwerk af weten te leveren, zoals bijvoorbeeld Old Boy. Is deze western net zo goed?

In 2009 stond deze film te boek als de duurste Koreaanse film ooit gemaakt, met een budget van 17 miljoen dollar en dat blijkt ook duidelijk. De sets zijn groot en de film bevat een groot aantal actiescènes.
Het verhaal draait om een schatkaart waar verschillende partijen achter aan zitten zoals het Japanse leger en Chinese bandieten. Alhoewel de kaart de spil van de film vormt is dat voldoende om meer dan 2 uur een mix van actie, drama en humor voorgeschoteld te krijgen. De actie is zeer spectaculair, mede dankzij het fantastische camerawerk. Er is op een gegeven moment een shootout in een markt, waarbij één van de karakters aan een touw rondvliegt terwijl hij met z’n geweer aan het schieten is, wat een waar genot voor het oog was.

Net zoals in Sergio Leone’s klassieker slaat de titel op de drie hoofdkarakters. The Good (gespeeld door Park Do-won) is degene die achter de boeven aanzit, The Bad (Park Chang-yi) is de leider van de Chinese bende en The Weird (Yoon Tae-goo), die de komische noot van de film is, is degene die constant iedereen achter zich aan heeft. Het zijn allemaal interessante karakters die aan elkaar gewaagd zijn, waardoor er sprake is van de nodige spanning.

Er zijn overigens verschillende versies van de film in omloop, de internationale en de Koreaanse, maar heb zelf de Koreaanse versie gekeken (voor een vergelijking tussen de twee zie http://www.schnittberichte.com/report.php?ID=1912519).
Fans van actie en western (met vleugjes moderne techniek) films komen volop aan hun trekken bij The Good The Bad The Weird. De film haalt niet het nivo van Old Boy, maar is zeker de moeite waard.

Score: 8