The Happening (2008)

The Happening is een film waar ik heel veel slechte verhalen over heb gehoord. M. Night Shyamalan zou langzaam zijn magische touch van z’n eerste films verloren hebben. Nu vorm ik graag m’n eigen mening over iets, dus besloot de film toch te gaan kijken.
Normaal probeer ik in een recensie niet al te veel weg te geven over wat er in een film gebeurt, maar voor The Happening ga ik een hele grote uitzondering maken. Klik dus niet verder als je geen spoilers wilt lezen.

De film begint goed, door de kijker meteen te introduceren met een situatie waarin mensen in New York massaal zelfmoord plegen. De oorzaak hiervan is echter niet duidelijk en je vraagt jezelf echt af waarom dit zo plotseling gebeurt.

Na deze introductie verplaatst de film zich een paar honderd kilometer van deze plek en introduceert twee leraren Elliot Moore (Mark Wahlberg) en Julian (John Leguizamo), die van het nieuws op de hoogte worden gesteld. Het zou gaan om terroristische aanslagen. De school wordt geëvacueerd en de mannen besluiten om de stad per trein te verlaten. Elliot samen met z’n vrouw Alma (Zooey Deschanel) en Julian met z’n dochter. Wanneer er tijdens de rit nog meer informatie komt over zelfmoorden op andere plekken lijkt het niet langer te gaan om aanslagen, maar speelt er iets anders.

Wanneer de trein in een klein dorpje strand lijken ze veilig, totdat ze horen wat de oorzaak is van de zelfmoorden. Dit gebeurt naar mijn mening al veel te vroeg in de film, waardoor de spanning die opgebouwd is al snel verdwijnt en de film een bizarre wending maakt. De oorzaak blijkt namelijk een stof te zijn die door planten wordt vrijgegeven, waardoor mensen niet langer controle hebben over hun impulsen en zelfmoord plegen. Het concept zelf is niet zo raar. Ik kan me herinneren dat ik tijdens een documentaire op de BBC wel eens een insect heb gezien die werd overgenomen door een ander insect welke vervolgens dingen deed die het normaal niet zou doen.

Door het verdwijnen van het mysterie veranderd de film in een “ren weg van alle planten” film en dat is zeer jammer. Het concept is namelijk prima en had in de handen van bijvoorbeeld Hitchcock kunnen resulteren in een geslaagde film. Maar wanneer je op een gegeven moment Mark Wahlberg tegen een plant ziet praten dan lijkt het geheel meer op een komedie dan op een spannende thriller. Om de “vijand” nog beter uit te beelden wordt er gebruik gemaakt van wind. Om mensen door een veld te zien rennen omdat de wind achter ze aan komt….ik heb er geen woorden voor.

Tussen Elliot en Alma speelt ook nog het een en ander, maar dit past totaal niet in de film. Dit komt mede ook door het acteerwerk van Zooey Deschanel. In 500 Days of Summer speelde ze een vreemd karakter, maar het lijkt er op of ze niet anders kan acteren, waardoor ze niet in de film paste. Het is een gevoel dat ik ook altijd bij Lisa Kudrow heb.

Ik had echt gehoopt dat ik in The Happening een goede film zou zien, die onterecht door velen als het zoveelste debakel van Shyamalan werd bestempeld. Helaas was die hoop uiteindelijk onterecht.

Score: 3