Documentaires waarover je niets weet kunnen je soms verbazen en schokken. Capturing the Friedmans is zo’n documentaire, die in de top 50 van The Documentary Blog werd genoemd. Zonder enige voorkennis besloot ik de film te kijken en Capturing the Friedman vertelt een schokkend verhaal dat naarmate de film vordert alleen maar erger wordt.
De Friedmans lijken een gewoon gezin, vader, moeder en drie zonen. Als kijker zie je diverse home videos waarin de familieleden plezier hebben en rare fratsen voor de camera uit halen, totdat de naam van de vader bij een federaal onderzoek opdook. Er was vanuit Nederland een magazine met kinderporno naar hem gestuurd en undercover agenten werden ingezet om er achter te komen of de vader die magazines ook daadwerkelijk besteld had. Helaas bleek dit maar het topje van de ijsberg te zijn en bleek hij meer van dat soort materiaal in bezit te hebben. Daarnaast werd hij ook verdacht (samen met zijn zoon) van het misbruiken van jongens in een computerklas die hij gaf.
Een schokkende documentaire dus, waarbij zowel de vrouw als twee van de zonen aan het woord komen. Er worden daarnaast ook oude video’s getoond die laten zien hoe de familie zelf met de rechtszaak omging en de spanningen die dat gaf. De documentaire laat het aan de kijker over om te beslissen of ze daadwerkelijk schuldig zijn en trekt het vonnis in twijfel. Persoonlijk denk ik echter dat ze schuldig zijn. Als je discussies over de film leest blijkt namelijk dat de film een aantal punten niet bespreekt, die echter wel bij zo’n afweging mee zouden moeten spelen. De opbouw van de documentaire is echter zeer goed, waarbij je als kijker steeds meer details te zien krijgt. Je wordt overspoeld door de ene schok na de andere en dat is bij zo’n gruwelijke zaak toch wel heftig. Wel weet de film een redelijk (met de eerdere kanttekening) objectief beeld te geven van de zaak en begrijp ik waarom deze film in de top 50 van The Documentary Blog voorkomt. Het is echter geen film voor iedereen, gezien het heftige onderwerp.
