My Kid Could Paint That (2007) – Recensie

Abstracte kunst is heel erg subjectief. Sommigen vinden het prachtig, anderen vinden het helemaal niets en denken dat hun kind het ook zou kunnen. Onderwerp van deze documentaire is de 4 jarige Marla, die grote doeken schildert. Ze worden opgehangen in een lokale café en al snel is er een vraag naar de schilderijen. Na een artikel over haar werk wordt het verhaal in heel Amerika (en daar buiten) overgenomen en schiet de prijs van haar schilderijen omhoog. Ze wordt gezien als een wonderkind en documentairemaker Amir Bar-Lev volgt Marla en haar ouders tijdens hun reis. Wanneer het programma 60 minutes echter vragen stelt over het feit of de schilderijen echt van haar hand zijn verandert de admiratie in ongeloof en heeft het gezin veel uit te leggen.

De documentaire weet dit verhaal op fascinerende wijze in beeld te brengen. Marla zelf lijkt weinig mee te krijgen van alle hype om haar heen, maar haar ouders wel. Ze willen bewijzen dat hun dochter de schilderijen echt zelf heeft gemaakt en laten enkele keren camera’s toe zodat anderen kunnen zien hoe ze te werk gaat. Als je er naar kijkt zie je echter een heel duidelijk verschil in kwaliteit tussen de gefilmde werken en de andere. Zelf geloof ik ook niet dat Marla de schilderijen gemaakt heeft. Misschien dat ze hier en daar wat gedaan heeft, maar het meeste werk zal waarschijnlijk door haar vader gemaakt zijn, die zelf amateur schilder is. Het is een documentaire die je zelf moet zien om een oordeel te kunnen vellen.

Wat echter interessanter is, is de vraag waarom mensen zo veel geld uit wilden geven voor de schilderijen van Marla en zich na 60 minutes ineens opgelicht voelden. Je zou denken dat ze een schilderij hebben gekocht omdat ze het mooi vinden, maar blijkbaar gaat het niet om het werk zelf, maar om het verhaal achter het schilderij. Het lijkt er dus echt op dat het in de abstracte kunst een kwestie is van “wat de gek er voor geeft”. Dit vond ik in deze documentaire mooi geïllustreerd worden door een segment waarbij een ouder echtpaar een schilderij van Marla willen kopen, maar waarbij je duidelijk ziet dat de vrouw het schilderij eigenlijk niet mooi vind, maar toch uiteindelijk over de streep wordt getrokken. Aan het slot van de documentaire wordt het geheel mooi samengevat. Het gaat hier om een meisje van 4 jaar die thuis gewoon lekker schildert en dat leuk vindt. De rest is gewoon hype.