De hiphopwereld is een er eentje die gedomineerd wordt door mannen. Het meeste publiek is mannelijk en dat geldt ook voor de artiesten zelf. Het zal een stuk moeilijker zijn om in één keer 20 vrouwelijke MC’s op te noemen dan 20 mannelijke collega’s. Say My Name kijkt naar de vrouwen en hip hop en probeert er achter te komen hoe zij dat ervaren. Daarbij komen een hoop bekende (Remy Ma, Rah Digga, Jean Grae, Erykah Badu, Estelle, MC Lyte, Roxxanne Shante en Monie Love) en minder bekende MC’s (Chocolate Thai, Invincible en Miz Korona) aan het woord uit de UK en de US.
Deze documentaire maakt duidelijk dat veel van deze vrouwen opgroeiden in moeilijke omstandigheden. Hun muziek geeft hen kracht en is een uitlaatklep voor hun frustraties en negatieve dingen die ze mee hebben gemaakt. We horen hoe de eerste vrouwelijke MC’s zoals Roaxanne Shante (die rond de tijd dat ze bekend werd als tiener zwanger was) en MC Lyte terugkijken op hun successen en zien dat ze niet altijd meer met de muziek bezig zijn. Roxanne Shante heeft bijvoorbeeld een winkel waar ze ijs verkoopt.
Say My Name laat bijna alle MC’s hun persoonlijk verhaal vertellen, waardoor je ze als persoon een beetje beter leert kennen, maar in een documentaire over vrouwen in hiphop is het ook belangrijk de grote issues wat dieper te bespreken. De manier waarop vrouwen in videoclips worden getoond bijvoorbeeld wordt heel kort aangestipt (Remy Ma staat er helemaal achter omdat deze vrouwen op die manier hun geld verdienen en daardoor niet in een stripclub te hoeven werken), maar er wordt te weinig de diepte in gegaan. Een klein beetje tegengas bij de interviews had hierbij misschien geholpen. Hoe kijken ze bijvoorbeeld aan tegen MC’s zoals Foxy Brown en Lil’Kim die hun carrière op sex hebben gebaseerd. Hoe gaat de rap industrie om met vrouwen en zijn er ook veel vrouwen die achter de schermen bepalen wat er gedraaid wordt of op basis waarvan vrouwelijke MC’s een contract aangeboden krijgen. Het zijn vragen waar Say My Name helaas onvoldoende antwoorden geeft.
De film biedt de hiphop fan voldoende materiaal om weer nieuwe dingen te leren over bepaalde MC’s en een klein beetje inzicht te geven in hun drijfveren en hun visie op hip hop. Alleen heb je aan het einde van deze documentaire het gevoel dat een aantal vragen helaas onbeantwoord blijven.
Score: 6
Pingback: Something from Nothing: The Art of Rap (2012) « Filmkijker