Kranten hebben nooit deel uitgemaakt van mijn dagelijkse routine. Het is niet dat ik het niet interessant vind om ze te lezen, maar er zijn gewoonweg te veel andere dingen die meevechten om mijn aandacht. Zelf als ik in de trein zit kijk ik liever een film dan dat ik één van de gratis kranten lees. M’n nieuws krijg ik meestal in de avond via de TV en van internet. Als deze documentaire een indicatie is, dan ben ik niet de enige.
De kranten industrie is niet meer wat het geweest is. Ooit was de krant DE bron om er achter te komen wat er in de wereld speelde. Ze onderzochten en publiceerden zaken die resulteerden in grote veranderingen en hadden onderwerpen waar iedereen het over had. Natuurlijk doen ze dat nog steeds, maar toch hebben ze lang niet zoveel impact als vroeger het geval was.
The New York Times (die voor het eerst in 1851 gepubliceerd werd) is één van de grootste en meest gerespecteerde kranten in de wereld. one of the biggest and most respected newspapers in the world that started in 1851. Deze documentaire (zoals de titel al doet vermoeden) laat zien wat er allemaal in deze grote organisatie speelt.
Je komt er achter wat een verslaggever allemaal moet doen om de informatie voor z’n artikelen te krijgen. Het laat zien hoe er besloten wordt welk verhaal waar komt, welke verhalen meer informatie nodig hebben en vele andere zaken die te maken hebben met het creeëren van een krant.
Het is interessant om te zien en met het veranderende media landschap heeft ook The New York Times (net zoals andere kranten) last van deze veranderingen. Diverse kranten waren in Amerika al genoodzaakt om de deuren te sluiten en je vraagt je af of deze krant hetzelfde lot wacht, aangezien er hier ook mensen ontslagen moesten worden die er al jaren werkten.
Page One: A Year Inside the New York Times probeert te laten zien waarom we nog steeds kranten nodig hebben. Een sterk voorbeeld is één van de videos die door Wikileaks gepubliceerd werd waarbij het Amerikaanse leger een busje beschoot. Verslaggevers vergelijken een aangepaste versie met het origineel en tonen aan dat de aangepaste versie geen objectief beeld van de situatie laat zien.
Page One geeft een interessante blik in de keuken van één van ‘s werelds meest gerespecteerde kranten en het medialandschap waarin het moet zien te blijven staan.
