Misschien herhaal ik mezelf, maar als je de blog al langer leest weet je dat ik een groot fan ben van Koreaanse film, vooral het feit dat ze zo onvoorspelbaar zijn. Deze film lijkt een oorlogsfilm te zijn, maar het is veel meer.
Het is 1950 en de Amerikanen zijn geland in Incheon. De noordelijke troepen (of wat er van over is) zijn op de vlucht voor het Zuid Koreaanse leger. Tijdens hun vlucht ontmoeten ze een vreemd meisje die hen meeneemt naar haar dorp. Het blijkt geen gewoon dorpje te zijn aangezien de tijd er stil lijkt te hebben gestaan. Ze zijn niet op de hoogte van moderne technologie, weten niet wat wapens zijn (Ze denken dat geweren stokken zijn) en lijken allemaal zo onschuldig zijn. Wanneer de Zuid Koreanen het dorpje echter ook vinden betekent dit een bedreiging voor hun manier van leven. De vraag is hoe ze met deze situatie omgaan of dat ze betrokken raken bij een oorlog waar ze geen deel van uitmaakten.
Ondanks dat de film over oorlog gaat, is dit een film met veel humor, met een boodschap tegen oorlog. Het ziet er goed uit en bij het verhaal kan je zowel lachen als een traantje wegpinken. Eén van m’n favoriete scène is waarin het popcorn regent. Als je meer niet Amerikaanse films wilt kijken is Koreaanse film een mooi begintpunt.
Score: 8
Trailer:
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=GxO9KIyM-d0]