Headhunters (2011) – Recensie

De wereld van de kunst is fascinerend. Ik vind het altijd interessant dat mensen bereid zijn veel geld uit te geven aan iets, simpelweg omdat mensen zeggen dat iets veel waard is terwijl andere, minder bekende, kunstwerken soms mooier zijn.
Als er echter vraag is voor een bepaald stuk zijn er altijd mensen die wel voor het aanbod kunnen zorgen en Roger Brown (Aksel Hennie) is zo iemand. Terwijl hij overdag werkt als headhunter en op zoek is naar de juiste persoon die als CEO aan de slag kan, heeft hij ‘s avonds andere activiteiten. Hij steelt schilderijen om ze vervolgens te kunnen verkopen en daarmee z’n vrouw tevreden te houden en z’n villa te betalen. Het is een baan met veel risico en wanneer één van z’n opdrachten niet helemaal volgens plan gaat lijkt Roger niet langer veilig te zijn.

Alhoewel dit een film uit Noorwegen is, voelt het geheel erg Amerikaans aan. Het ziet er goed uit en heeft een aantal grote actiescènes die je op het puntje van je stoel laten zitten. Als kijker wordt je meegnomen voor een rit waarin Roger probeert uit te vinden waar hij in verzeild is geraakt. Het is een film met een aantal zeer grafische beelden die niet iedereen zal willen zien. Ze voelen echter realistisch aan en maken een logisch deel uit van het verhaal, maar het is goed om dit van te voren te weten. De film biedt echter ook genoeg grappige momenten door sommige absurde situaties.

Het verhaal is er eentje die al vaker in beeld is gebracht, die van een vluchteling die probeert weg te komen van de “boeven” en tegelijkertijd probeert uit te vinden wat er mis is gegaan en alles recht te zetten. Het is een film die ik vorig jaar in een top 10 lijst over 2011 zag verschijnen en ik begrijp helemaal waarom. Het is een film met verrassingen en spanning die je niet mag missen.