Er zijn van die films die je kan waarderen voor hoe ze er uit zien en waar niets mis mee is, maar waar je uiteindelijk toch niet van kan genieten. Helaas was Amour een film waar ik dat gevoel bij had.
Het verhaal draait om een oud echtpaar, George en Anne die nog in hun eigen apartement wonen. Ze worden op een prachtige manier geïntroduceerd, als deel van het publiek dat naar een concert zit te kijken. Het is een scène die opvalt omdat je het complete publiek zit maar je automatisch toch naar het koppel gaat kijken. Als kijker wordt je langzaam hun wereld in getrokken die langzaam in elkaar begint te storten wanneer Anne naar het ziekenhuis moet na een aantal zorgelijke momenten. Omdat ze bang is voor ziekenhuizen moet George haar beloven dat hij haar nooit meer naar een ziekenhuis moet brengen, waarmee hij instemt. Naarmate haar gezondheid steeds slechter wordt, wordt het steeds moeilijker voor George.
De film vertelt een boeiend en emotioneel verhaal, is prachtig geschoten met fantastisch acteerwerk, maar toch kon de film me niet raken door het langzame tempo. Ik heb vaak geen problemen daarmee, maar dit voelde als een te lange zit. Is Amour een film die je moet zien? Als je geen problemen hebt met de snelheid waarmee het wordt verteld is het de moeite waard.
