Borstkanker is iets waar iedereen van op de hoogte is en Pink Ribbon is een belangrijke oorzaak voor het ontstaan van die kennis. Het is een verschrikkelijke ziekte die helaas nog steeds niet kan worden voorkomen en alleen met chemo, bestraling en amputatie kan worden behandeld. Maar zelf dat geeft geen volledige garanties. Het is een ziekte die me ook dicht bij huis geraakt heeft. M’n oma is er jaren geleden aan overleden nadat de behandeling er van te laat begon. Het heeft me zelfs nog dichter bij huis geraakt toen m’n moeder een aantal maanden geleden de diagnose te horen kreeg. Gelukkig is ze een erg sterke vrouw en heeft ze de behandeling goed doorstaan (ze is als het goed is voor het einde van de maand klaar)
Een tijd geleden hoorde ik een aantal negatieve verhalen over de Nederlandse tak van Pink Ribbon. Dit was dan ook genoeg reden om deze documentaire te kijken. Wat er in Nederland gebeurde was dat de organisatie hun boeken niet wilde openen voor journalisten zodat die de financiële gegevens konden bekijken. Toen ze uiteindelijk dit wel deden in 2007 werd duidelijk dat ze het geld dat ze zelf ophaalden niet uitgaven aan borstkanker. (Deze site deed daar berekeningen over). Diverse organisaties die met Pink Ribbon samenwerkten besloten die samenwerking te stoppen. Deze documentaire kijkt naar dit bedrijf, wat ze vertellen over borstkanker, maar probeert ook duidelijk te maken wat we op het moment over de ziekte weten.
Wanneer je naar Pink Ribbon en haar evenementen kijkt (bijvoorbeeld Ladies runs) krijg je altijd het gevoel dat kanker iets is wat je makkelijk kan overleven, zolang je het maar op tijd constateert. Er is een bepaalde sfeer van plezier tijdens die evenementen (iets dat ik kan begrijpen aangezien de mensen geld ophalen voor een goed doel), maar de werkelijkheid is anders. Pink Ribbon heeft van borstkanker iets gemaakt dat andere bedrijven kunnen gebruiken om producten te verkopen en zichzelf tegelijkertijd in een positief daglicht te zetten. Het is ver verwijderd van de protesten die er vroeger waren waarbij er eisen waren om onderzoek te doen naar materialen en chemicaliën die gebruikt worden in bijvoorbeeld voedsel of cosmetica.
Waar deze documentaire in slaagde, was me een goed beeld te geven over wat het nu precies inhoudt om borstkanker te hebben. Het maakt de feiten duidelijk een laat zien dat het idee achter Pink Ribbon een goede is. Toch is het resultaat van hun werk dat mensen niet verder kijken dan de naam en het doel, zonder dat er verder echt iets wijzigt. Er wordt te weinig onderzoek gedaan naar het voorkomen. Mijn verwachting was dat er meer zou worden getoond over hoe Pink Ribbon in elkaar zat en dat er schokkende feiten naar boven zouden komen, maar dit was niet het geval. Toch denk ik dat dit een doucmentaire is die iedereen moet zien. Het interviewt mensen die weten dat ze niet lang meer te leven hebben en mensen die onderzoek doen. Ik hoop dat in de toekomst een oorzaak wordt gevonden en de ziekte uit de wereld zal verdwijnen.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=J2xY2cxto1M]