Als je een fan van hip hop bent (en ook als je dat niet bent) is de kans groot dat je van de Wu Tang Clan gehoord hebt. De muziekgroep brak begin jaren negentig door en viel op door de grootte van de groep en rauwe beats en persoonlijkheden van de leden. Hun naam was, net als hun muziek, erg beïnvloed door oude kung fu en Hong Kong films (denk bijvoorbeeld aan films als “The Killer”). Er werden veel van die films gesampled en waren bepalend voor de sound. RZA was één van de muzikale masterminds achter dat geluid. De afgelopen jaren heeft hij diverse filmsoundtracks geheel of gedeeltelijk voor z’n rekening genomen, waaronder Ghost Dog: The Way of The Samurai, Afro Samurai en Tarantino’s Kill Bill: Vol.1. Met z’n liefde voor het kung fu genre verbaast het niet dat hij op een gegeven moment zelf een film zou maken.
Hij heeft samen met Eli Roth het verhaal geschreven, componeerde de muziek en nam ook plaats op de regisseursstoel voor The Man with the Iron Fists. Weet de film net zoveel impact te maken als de Wu Tang Clan ooit deed?
Het verhaal is een typisch kung fu verhaal en draait om twee dingen: Een zoon die de dood van z’n vader wil wreken en diverse groepen (onder andere de leeuwen en wolven clans) die een grote lading goud in handen proberen te krijgen. Het vind allemaal plaats in een dorpje, waarin RZA de rol van de smid vervult, die wapen maakt voor de verschillende clans. Z’n plan is om uit het dorp te vertrekken en Lady Silk te bevrijden, die in het lokale bordeel werkt dat wordt gerund door Madam Blossom (Lucy Liu). Natuurlijk kan hij niet ontkomen aan de gebeurtenissen die in het dorp plaatsvinden en raakt hij er bij betrokken.
De reden waarvoor je een kung fu film kijkt is omdat je gevechten wilt zien en die biedt deze film volop. Ze zijn bloederig (alhoewel dat wel CG bloed is) en maken veel gebruikt van draden, dus zullen niet bij iedereen in de smaak vallen. Er zijn er een aantal die opvallen (één van de eerste had diverse originele bewegingen), maar de film slaagde er niet in me zo erg te vermaken als The Raid dat eerder dit jaar deed. De film bevat erg origineel wapentuig (zoals het pistoolmes was Russel Crowe’s karakter, Jack Knife, gebruikt) en heeft een aantal originele concepten, maar ik had geen enkel moment het gevoel dat ik me betrokken voelde bij wat er gebeurde.
De film bevat veel rare namen, waar ik in principe geen probleem mee had, maar had graag wat meer diepgang gezien van de karakters. De film volgt nooit één karakter en door het constant switchen van verhalen is er te weinig focus waardoor je echt om iemand gaat geven. Het acteerwerk was daarnaast van diverse acteurs niet overtuigend. Toch was niet iedereen slecht. Jack Knife is een leuke rol van Russel Crowe en de verschijning van Brass Body (wat niet alleen een naam is) was leuk, alhoewel WWF worstelaar Dave Bautista maar weinig hoeft te acteren en eigenlijk meer aan het vechten is.
The Man with the Iron Fists is een film die redelijk vermakelijk is voor fans van kung fu en actie, maar eentje die je beter thuis kan kijken dan in de bioscoop.
