Toen ik opgroeide waren de visies van de toekomst, het jaar 2000 altijd fascinerend. Ik was een groot fan van programma’s die over de toekomst gingen, zoals “De Wondere Wereld”. Robots zouden er overal zijn en zouden van alles kunnen doen. Dat is echter nooit werkelijkheid geworden, maar toch hebben we allemaal wel zaken in huis staan die als robot zou kunnen worden beschreven. Denk aan je vaatwasser, magnetron of telefoon waar je tegen kan praten en dingen laten opzoeken. Toch droom ik nog steeds van de dag waarop we echt iets hebben wat lijkt op de robots die we in films zien en je bij alles kunnen helpen voor de prijs van onderhoud en electriciteit. In de wereld van Robot and Frank is die droom werkelijkheid geworden, maar niet iedereen is blij met die ontwikkeling.
Frank (Frank Langella) is een voormalig juwelendief die alleen woont in een huis midden in de bossen. Maar een vos verliest niet z’n streken en hij steelt af en toe toch nog kleine dingen in lokale winkels. Hij heeft echter nog een ander probleem, namelijk dat hij langzaam z’n geheugen aan het verliezen is. Z’n zoon bezoekt hem regelmatig en helpt hem, maar brengt op een gegeven moment een robot butler. Frank is er niet in geïnteresseerd, maar z’n zoon overtuigt ‘m. De robot moet voor hem zorgen en z’n gezondheid in de gaten houden, wat resulteert in grote veranderingen in het leven van Frank. Alhoewel hij misschien een hekel heeft aan de machine, begint hij langzaam de mogelijkheden te zien om de robot te gebruiken voor dingen waarvoor hij niet geprogrammeerd was.
Het goede aan deze film is dat het robots niet als iets bijzonders laat zien, maar gewoon een feit. Het gaat in deze film om de relaties. Ook al kan de robot niets voelen, toch voelt Frank een band met hem. Frank Langella acteert voortreffelijk en slaagt er in de kijker te laten geven om z’n karakter. De film heeft een lichtvoetigheid, waardoor het een erg vermakelijke film is. Misschien geen film die je enkele keren wilt zien, maar zeker eentje om een keer te kijken.
