Voordat ik deze documentaire keek had ik nog nooit van longboarding gehoord. Het is een sport waarin iemand een erg lang skateboard heeft en er mee een heuvel af racet. Het is een sport met zeer veel risico’s, maar zoals deze documentaire laat zien is het ook een sport met een hoog adrenalinegehalte en waar de deelnemers erg veel passie voor hebben.
Deze film gaat echter niet alleen over longboarden, maar laat ook andere mensen zien die ergens veel passie voor hebben en hebben besloten dat ze die passie zullen volgen, ongeacht de gevolgen. Een daarvan is Claude, die al zeer lang kampioen is in de skateboard slalow en ook al is hij over z’n top en al in de 40, toch traint hij nog steeds en doet hij mee aan wedstrijden. Hij houdt zoveel van skateboarden dat het een reden is waarom hij bij z’n eerste vrouw weggegaan is. Als hij niet aan wedstrijden meedoet probeert hij een skatepark draaiende te houden. Andere personen die voor de camera verschijnen zijn onder andere een man die thuis een CNC machine heeft gebouwd om skateboardplanken te maken, omdat hij niet voldoende geld had er eentje te kopen. Zijn longboard ontwerpen zijn erg revolutionair en het is duidelijk dat hij het niet doet om het geld. Bricin is waarschijnlijk de meest kleurrijke persoon van het gezelschap en iemand die al jaren longboard. Hij heeft al veel botten daarbij gebroken en organiseert evenementen.
Zelfs als je geen fan bent van de sport (aangezien de sport hier onbekend is, is de kans daarop groot) is deze documentaire toch de moeite waard omdat het laat zien dat wanneer je de dingen volgt waar je veel passie voor hebt, dat het juist die dingen zijn die je de meeste voldoening geven (ook al moet je daarvoor het een en ander opgeven). Ook al zou ik zelf nooit willen longboarden, toch is Highway Gospel inspirerend om te kijken.
