Ik heb heel m’n leven in en om Rotterdam gewoond en heb dan ook een sterke band met de stad. Een wereldstad met een grote haven en een plek waar het gezegde “niet lullen, maar poetsen” het motto is. Rotterdammers hebben hun eigen manier van praten en typische humor. Zelf heb ik nooit de marathon gelopen, maar m’n vader heeft ‘m twee keer gelopen. Ik was benieuwd of deze film de setting en de kenmerken die daar bij horen op een goede manier neer zou weten te zetten.
Het verhaal draait om 5 mannen die in een garage werken. De eigenaar is Gerard (Stefan de Walle). De mannen zijn goede vrienden (behalve dan de Egyptische Youssoef (Mimoun Oaïssa), die het meeste werk lijkt te doen), die regelmatig kaarten en bier drinken. Helaas vertaalt die gezelligheid zich niet in een succesvol bedrijf en wanneer de medewerkers hier achter komen is de vraag of de vriendschap het kan overleven. Ze hebben slechts een aantal maanden om de schulden te betalen en geen enkele manier om snel aan geld te komen. Tenminste, totdat Youssoef hen vertelt dat hij vroeger aan marathons meedeed en veel geld door sponsoring binnenhaalde. Alle mannen zijn zeer ongezond en sporten nooit, maar toch besluiten ze het te proberen. Ze moeten een sponsor vinden en de marathon uitlopen. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan aangezien alle mannen met persoonlijke problemen kampen. Het is juist dat laatste wat deze film zoveel hart geeft.
Het concept van De Marathon is misschien niet nieuw (je kan het bijvoorbeeld goed vergelijken met een film als The Fully Monty), maar het is perfect aangepast aan het Rotterdamse leven. Bijna alle acteurs zijn Rotterdams (en spelen de rollen met een Rotterdams accent). De rivaliteit tussen Rotterdam en Amsterdam wordt leuk in beeld gebracht als de mannen een bezoekje brengen aan de hoofdstad, wat resulteert in een groot aantal hilarische momenten. De film heeft diverse verrassingen in petto en weet ook de Rotterdamse marathon (die toevallig twee weken geleden plaatsvond) mooi in beeld te brengen. Als echte Rotterdammer heb ik erg van de film kunnen genieten. Als kijker leef je mee met de groep en lag en huil je met ze mee. De Marathon is één van de betere komedies van de afgelopen jaren.
