Eet je wel eens vis dat gevangen is in meer Victoria, dat zich bevindt in Tanzania? Aangezien er dagelijks ongeveer 500 ton vis daar wordt gevangen, waarvan miljoenen mensen eten, is de kans dat je de vis wel eens op hebt. Het meer was ooit een diverse omgeving met honderden soorten vissen, maar sinds de invoering van een grote vis die op andere vissen jaagt zijn er veel soorten verdwenen. Deze grote roofvis wordt nu gevangen, in stukken gesneden en de wereld rond gestuurd voor consumptie. Je kent misschien niet het verhaal achter het stukje vis dat op je bord ligt maar, zoals deze Oscar genomineerde documentaire laat zien, zou je dat wel moeten weten.
Deze documentaire laat de gevolgen zien van massaconsumptie van deze vis. Veel mensen verhuizen naar het meer om geld te verdienen en bevinden zich uiteindleijk in een situatie waarin ze moeite hebben te overleven. De fabrieken waar de vis wordt verwerkt zijn misschien schoon en high tech, en worden door bezoekers van de EU geprezen, maar deze bezoekers zien niet de donkere kanten die deze film aan het licht brengt. De mensen om het meer kunnen de vis zelf niet betalen en eten slechts wat er als afval bij verwerking overblijft. Bergen van niet gebruikte, bijna rottende vis worden gedroogd en verkocht aan de lokale bevolking. Het is vies en gevaarlijk werk omdat de gasses die vrijkomen zeer agressief zijn (de documentaire laat een vrouw zien die door de dampen een oog kwijt is geraakt).
De vishandel blijkt echter niet het enige probleem te zijn. Er wordt gesuggereerd dat Russische vrachtvliegtuigen soms niet leeg landen, maar mogelijk wapens meenemen. Aangezien er in de regio regelmatig oorlogen zijn, bevordert dit niet de lokale situatie. In de arme vissersdorpen kijkt iedereen alleen maar naar zijn eigen hachje en als je ziek wordt kan je maar beter naar huis gaan, want je zal niet worden geholpen. Vrouwen verkopen vaak hun lichaam waardoor de kans dat ziekte zich verspreid toeneemt. De vrouwen die besluiten meer geld te verdienen en een avontuurtje te beleven met de piloten nemen extra risico’s aangezien de mannen regelmatig extreem gewelddadig zijn. Tijdens het filmen is een vrouw die nog aan het begin van de documentaire verschijnt omgekomen omdat ze in elkaar was geslagen.
De film laat in detail zien wat een nachtmerrie de vishandel veroorzaakt heeft. Alles wat er gebeurt wordt veroorzaakt omdat wij een mooi klein stukje vis op onze borden willen hebben. Het doet je nadenken over wat je eet en persoonlijk hoef ik deze specifieke vis niet meer. Verandering moet ergens beginnen en ik maak daarmee de keuze om de verschrikkelijke situatie waarin deze mensen leven niet in stand te houden.
