2013 is in mijn optiek een goed jaar voor komedies. Natuurlijk is niet elke komedie die dit jaar uit is gekomen een meesterwerk, maar films als This is the End, We’re the Millers en nu The World’s End zijn slechts enkele voorbeelden van komedies die ik echt leuk vind. Het duo Simon Pegg en Nick Frost zijn weer terug in een nieuw avontuur, wat op het eerste gezicht niet zo spannend lijkt.
Toen ze opgroeiden waren Gary King (Simon Pegg), Andy Knightley (Nick Frost), Oliver Chamberlain (Martin Freeman), Steven Prince (Paddy Considine) en Peter Page (Eddie Marsan) een hechte vriendgroep. Ze beleefden een hoop leuke dingen, maar na school groeide de groep uit elkaar. Het grootste gedeelte van de groep wist succesvol te zijn, behalve Gary King. Hij heeft problemen en klampt zich kramachtig vast aan het verleden. De vriendengroep probeerde in dat verleden een pub crawl langs 12 café’s, genaamd THe Golden Mile. Het lukte ze niet, maar Gary wil het van z’n “bucket list” af hebben en probeert iedereen te overtuigen dat ze het nog een keer moeten proberen. Dat kost hem zeer veel moeite, maar hij weet ze over te halen en de groep gaat weer terug naar het stadje waar ze zijn opgegroeid.
Opnieuw in contact komen met vrienden uit het verleden is niet altijd even makkelijk en deze film weet dat gevoel goed weer te geven. Naarmate je ouder wordt en je je vrienden minder ziet (door carrière/gezin) is de band die je met ze hebt niet zo sterk meer omdat je simpelweg minder momenten met ze deelt. Die minder sterke band is dan ook een bron voor komedie waar regelmatig gebruik van wordt gemaakt. Simon Pegg steelt de show als jongen die vastzit in het lichaam van een volwassene en het verhaal dat begint als “pub crawl” verandert al snel in een “pub brawl” die er erg dynamisch uitziet.
De film heeft een aantal goede gevechten en bij een aantal vroeg ik me af hoe ze gefilmd waren aangezien de camera erg mooi bewoog. Als je geen fan bent van reclame in films dan zal het je opvallen dat er erg veel reclame is voor de Vauxhall/Opel Ampera/Chevy Volt. In bijna elk shot in het stadje zie je tenminste één van deze auto’s wel in de achtergrond. Als je dat in het licht van het verhaal plaatst zou je kunnen zeggen dat het past, maar kan me voorstellen dat niet iedereen het daarmee eens zal zijn. Het verhaal van World’s End is erg vermakelijk met veel actie en de film is er zeker één die ik in de toekomst nog een keer zal kijken.
