Elk jaar worden er honderden films uitgebracht en het is dan ook moeilijk voor kleinere films om aandacht te krijgen. Als filmblogger krijg ik dan ook regelmatig mails van producers of regisseurs die vragen of ik hun films wil bekijken. Tenzij de film me totaal niet aanspreekt (wat meestal het geval is met horror films) ben ik meestal wel geïnteresseerd in het bekijken van hun werk. Wanneer je echter direct contact hebt met iemand die betrokken is bij een film voel je toch een bepaalde druk om daadwerkelijk objectief te blijven. Je weet dat iemand een groot aantal uren gespendeerd heeft aan het maken van hun film en wanneer je de film niets vindt wil je eigenlijk niet alleen maar negatief zijn. Ik vind namelijk dat elke film potentieel heeft, die helaas niet altijd gerealiseerd wordt in het eindproduct. Uiteindleijk geef ik m’n eigen mening over wat ik gezien heb en het is aan anderen om het daar mee eens te zijn of niet.
Life Tracker is een onafhankelijke film die kijkt naar een interessant onderwerp: Stel je voor dat het mogelijk was om te bepalen wat er in je leven zou gaan gebeuren, welke partner(s) je zou hebben en wanneer je dood zou gaan, allemaal op basis van je DNA? Hoe zou dat je leven, en dat van de mensen om je heen, beïnvloeden? Deze “found footage” documentaire probeert daar antwoorden op te geven.
Tijdens een korte introductie vertelt een man, Dillon (Barry Finnegan), aan de kijker dat het hem een hoop meer tijd gekost heeft om de film te maken die je gaat kijken. Aangezien ik van te voren niets wist over de film bleef die opening niet hangen. Het wordt snel duidelijk dat Dillon een filmmaker is die gefascineerd is in het bedrijf Life Tracker Limited, die beweren iemands toekomst te kunnen voorspellen op basis van DNA. Hij besluit er een documentaire over te maken, samen met z’n vrienden Scott (Matt Dallas) en Bell (Rebecca Marshall). Daarvoor stuurt hij ook zijn eigen DNA in, samen met zijn vrienden. Er zijn zogenaamde “readers” die op basis van de resultaten en de hoeveelheid geld die je ze betaalt een voorspelling kunnen doen over je toekomst. Hoe meer je betaalt, hoe hoger de zekerheid van de voorspellingen. Wanneer de drie de resultaten terug krijgen heeft dat gevolgen op hun onderlinge relatie. Ze hebben allemaal een andere mening over het onderwerp en wanneer het bedrijf ook de mogelijkheid geeft om je overlijdensdag vrij te geven heeft dat niet alleen gevolgen voor hen, maar voor de hele samenleving. Een groot aantal mensen besluit om die informatie op te vragen. Niet iedereen gelooft echter de verhalen van Life Tracker Limited makes en Dillon wil het tot de bodem uitzoeken.
De film laat op interessante wijze zien dat Dillon als filmmaker beter wordt. Hij gebruikt eerst een 4:3 handy cam, maar gebruikt steeds betere camera’s en slaagt er in subsidie te krijgen voor z’n documentaire project. Ook de discussies over het weten van je toekomst zijn boeiend. Staat je toekomst al vast of hangt het af van de keuzes die je maakt? Het is een vraag die niemand kan beantwoorden, maar Life Tracker weet het concept goed te gebruiken. Ondanks dat deze film met een zeer laag budget gemaakt is ziet het geheel er goed uit. Niet alle acteurs zijn echter goed, vooral de extra’s aan het begin van de film acteerden slecht. De hoofdpersonages worden echter wel goed neergezet.
De film miste af en toe tempo en terwijl ik de film zat te kijken waren er een aantal zaken die totaal geen functie leken te hebben. Zo wordt er steeds een countdown getoond, terwijl je pas later in de film er achter komt waarom die er is. Ik vroeg me ook regelmatig af waarom bepaalde scenes in de film zaten en dat leidde af. Ik had een lijst van zaken die me stoorden en waar ik over wilde schrijven, maar veel van die kritiek wordt in de laatste scene teniet gedaan. Daar geeft Dillon namelijk toe dat de film hier en daar niet zo goed is (bijvoorbeeld de muziek) en als je het op die manier beijkt dan kan je veel van die fouten vergeven. Het is een unieke twist die ik erg origineel vond. Wat ik me echter wel afvroeg was of de gemiddelde kijker dat ook zou vinden, helemaal gezien de lengte van de film. Het is een film die je een kans kan geven, maar ik denk dat het niet een film is die iedereen zal kunnen bekoren. Een film met potentieel die het niet helemaal weet te realiseren.
