Met een overweldigend aanbod aan films is het nodig dat je keuzes maakt over welke films je zal gaan zien. Op welke manier dat gedaan wordt verschilt van persoon tot persoon. Zelf doe ik dit meestal op basis van de score op IMDB, maar soms kijk ik films met een mindere score toch omdat er een bepaalde acteur in speelt of omdat ik de regisseur goed vind. Bounty Killer heb ik gekregen en besloot de film zonder verder onderzoek te kijken.
De DVD schept meteen een bepaalde verwachting doordat er een vrouw in een strak pakje met pistolen in haar handen de voorkant siert. Dit is duidelijk geen diepzinnig drama en na het zien van de film is dat makkelijk te bevestigen. De film bevat alles wat een man moet aanspreken: Een mooie vrouw, snelle auto’s en veel wapens. De wereld waarin het geheel zich afspeelt is er één waarin overheden verdwenen zijn en de bazen van grote bedrijven door bounty hunters worden opgespoord. Het is een wereld waar geen luxe meer is en de bounty hunters beroemd zijn en veel fans hebben. Mary Death (Christian Pitre) is de bekendste en goed in haar werk, maar wanneer ze de opdracht krijgt een andere bounty hunter op te sporen begint ze zich af te vragen of dit wel klopt. Ze besluit op onderzoek te gaan waarbij ze diverse obstakels moet zien uit te schakelen.
Deze film deed me qua gevoel heel sterk denken aan een Machete film. Met andere woorden een film die misschien niet heel erg goed is, maar waarvan de makers dit ook weten en er gewoon iets vermakelijks van hebben gemaakt wat toch lekker weg kijkt. De Mad Max achtige wereld komt nergens als gemaakt over en er zijn af en toe leuke ideeën, zoals bijvoorbeeld een gun caddy die de bounty killer het juiste wapen voor het juiste moment geeft. Als je B films als Machete kan waarderen, dan is Bounty Killer waarschijnlijk ook een film die in je straatje past.
