“Everything is awesome!” is iets wat je zeker niet zal vergeten na het verlaten van de bioscoop na The Lego Movie gezien te hebben. Dat is zelf wat je over de film zou kunnen denken, maar het zijn het is de tekst van de titeltrack van de film. Als je heel eerlijk bent klinkt het als een J-Pop nummer dat als honing in je gedachten blijft plakken. Twee weken na het gezien te hebben merk ik dat ik het af en toe nog steeds neurie. Met de muziek bij deze film zit het dus wel goed, maar geldt dat ook voor de rest van de film?
Het verhaal draait om een simpel legopoppetje die in de bouw werkt. Hij is zo doorsnee als het kan zijn, valt niet op en doet de typische dingen van de gemiddelde consument (zoals met plezier kopen van een veel te dure beker koffie). Wanneer hij Wyldstyle ontmoet (die geen DJ is, maar wel de stem van Elizabeth Banks heeft) verandert z’n wereld net zoals dat het geval was bij Neo in The Matrix of Ralph in Wreck-it-Ralph. Hij ontdekt dat er naast z’n eigen wereld nog andere werelden bestaan en iedereen gelooft dat hij degene is die al die werelden samen zal kunnen brengen. Iedereen gelooft dat hij de meesterbouwer is, iemand die alles zonder instructies kan bouwen met een stapel Lego blokken. En natuurlijk is er ook nog een slechterik die verslagen moet worden.
Ik moet eerlijkt toegeven dat ik niet van plan was om deze film te gaan kijken, totdat er een vrachtlading aan positieve recensies binnenkwamen. Ik groeide namelijk niet op Lego en alhoewel ik wel een aantal Lego games op de Xbox gespeeld heb (waar de humor wel vermakelijk was), gaat m’n hart niet sneller kloppen bij het zien van Lego. Dus deze film moest wel iets bijzonders doen om me voor zich te winnen. Tenminste, dat is wat ik van tevoren dacht.
Het duurde niet lang voordat ik me realiseerde dat de film maar weinig hoefde te doen om me te overtuigen omdat het je vanaf het begin z’n wereld in trekt, die erg bizar is. Ik denk dat je geen filmtitel kan noemen waarin Batman, een Teenage Mutant Ninja Turtle, Shaquille O’Neal en Gandalf allemaal in een scene voorkomen. Mocht je dat echter wel lukken dan weet ik zeker dat het niet zo samenhangend is als in deze film. De enige limiet bij Lego is je fantasie en in deze film komt dat op elk moment naar voren. Combineer dat met humor en je hebt een film die geen enkel saai moment bevat. Het verhaal gaat overal heen, net zoals dat het geval zou zijn als een kind met de gekleurde blokjes zou spelen. Visueel is de film opvallend omdat echt alles uit (CGI) Lego bestaat, zelfs zaken als vuur en water.
Sommige mensen (ok, ik ook) waren verbaasd door al de positieve recensies van de film, maar als je naar de regisseurs kijk is die verbazing minder groot. Ze hebben namelijk vermakelijke films als Cloudy with a Chance of Meatballs en 21 Jump Street geregisseerd, waarvan de verwachtingen initieel ook niet hoog waren. Zijn er negatieve dingen te zeggen over The Lego Movie? Persoonlijk was ik geen fan van de richting die de film in het laatste gedeelte in ging omdat het me even uit de film trok. Het was simpelweg niet nodig om die kant op te gaan en het voelde als het zwakste gedeelte van de film aan. Toch is dit waarschijnlijk de beste familiefilm dit jaar omdat het zowel jong als oud weet te entertainen.
Ik wil hem nog wel zien!
Hoop dat je er net zo erg van weet te genieten als ik.