Turbo (2013)

Als je aan slakken denkt, denk je waarschijnlijk niet snel aan spanning en prikkeling van de zintuigen. Ze lijken saai, zien er niet boeiend uit en laten ook nog eens een slijmerig spoor achter. Deze Dreamworks film probeert dat beeld echter te veranderen door een slak letterlijk met nitro te injecteren. Daardoor verandert een normale slak klaarblijkelijk in eentje die op een auto lijkt, met een radio, alarm enzovoort. Als Peter Parker in Spiderman kan veranderen doordat een spin hem bijt dan is dit gegeven bij een slak misschien net zo logisch. Met z’n nieuwe superkracht van snelheid wil de slak van het verhaal, Turbo, bewijzen dat hij kan racen. Die race is niet eens tegen andere slakken, maar tegen Indycars tijdens de Indy 500 race. Natuurlijk is dat een belachelijk idee voor een film, maar weet Dreamworks dat gegeven om te toveren in een leuke film?

Het antwoord daarop is niet eenduidig. De film heeft een hoop grappen, maar deze zijn vaak flauw en zullen vooral kinderen aanspreken. De stemmen zijn overtuigend gedaan waardoor elke slak wel z’n eigen persoonlijkheid heeft, maar omdat de film voornamelijk z’n focus legt op Turbo zijn deze karakters te weinig in beeld. Ze zijn er vooral als object voor grappen en je leert ze onvoldoende kennen. Onderwerpen die de film aansnijdt zijn rivaliteit, in jezelf geloven en familie.

Turbo is een film die vooral voor kinderen leuk zal zijn, maar die voor ouders en ouderen ietwat saai is. De film heeft op Netflix een spinoff tekenfilmserie gekregen, dus als de kids niet genoeg van Turbo kunnen krijgen, kunnen ze daar nog meer avonturen van het karakter volgen.