Jackie Chan maakt al films sinds 1962. Aangezien hij al bijna 60 zou je kunnen aannemen dat hij het allemaal wat rustiger aan doet. Niets is echter minder waar als je kijkt naar zijn inbreng in deze film. Hij is de schrijver, regisseur, hoofdacteur, producent, uitvoerend producent, cinematograaf, art director, unit productie manager, catering coordinator, stunt coordinator, ploegbaas, componist, vocalist voor het hoofdthema, verantwoordelijke voor rekwisieten en stuntman. Daarme verdiende hij een Guinness wereldrecord for meeste rollen voor één film, een record dat hiervoor in handen was van Robert Rodriguez. Met zoveel rollen bestaat natuurlijk het risico dat Chan nergens genoeg aandacht aan heeft kunnen geven.
Volgens Wikipedia is dit een pseudo reboot van de Armour of God serie. Omdat ik deze zelf niet gezien heb kan ik niet zeggen over hoe deze film zich tot die films verhoudt. Jackie Chan speelt JC, een dief die zich gespecialiseerd heeft in het stelen van dure kunst. Tijdens de spectaculaire opening ziet de kijker hoe hij, samen met zijn team, een grote roof uitvoert. Wat die opening zo goed maakt is dat hij om te ontsnappen gebruik maakt van een speciaal pak dat overal wielen bevat. Daarmee rijdt Jackie Chan onder auto’s, maar hij gebruikt het ook op andere originele manieren. Het is daardoor meteen duidelijk dat je een Jackie Chan film aan het kijken bent. Wanneer JC weer bij z’n baas is ontvangt hij een opdracht om 12 bronzen hoofden te stelen. Elk van deze hoofden staat voor een dier uit de Chinese dierenriem. Ze zijn extreem kostbaar en doordat ze uniek zijn moeilijk te stelen. Het blijkt een opdracht te zijn die hem de hele wereld rond zal brengen, waarbij hij ook de strijd aan moet gaat met anderen die de stukken ook willen hebben.
Een Jackie Chan film brengt bepaalde verwachtingen met zich mee en daar weet Chinese Zodiac aan te voldoen. Er zijn misschien niet zoveel vechtscène’s als in z’n oudere films, maar die er zijn blijken een lust voor het oog, met als hoogtepunt een gevecht op een bank. Zelf verwacht ik nooit diepe emoties bij Chan’s film (meestal is het luchtig entertainment) en ook hier zijn die niet aanwezig. De film probeert op sommige momenten wel een boodschap aan de kijker te geven over het belang van cultureel erfgoed, maar die boodschap staat in schril contrast met het feit dat JC een dief is die daar maar weinig om lijkt te geven. Als je dat de film kan vergeven dan is Chinese Zodiac erg vermakelijk.
