Muppets Most Wanted (2014) – Recensie

Ben ik langzaam een bittere oude man aan het worden? Dat was de vraag die door me heen schoot tijdens het kijken naar The Muppets Most Wanted. De vorige Muppets film vond ik wel aardig, maar ik was er niet zo’n grote fan als anderen van. Deze film gaat verder waar het vorige deel stopte en zet in korte tijd de basis voor het verhaal neer.

Wat daarbij erg jammer is, is dat de populariteit die de Muppets in het vorige deel wisten op te bouwen hier meteen wordt afgedaan als ‘al die mensen die kwamen om de Muppets te supporten waren extra’s die betaald werden’. Het is een te makkelijke manier om ze weer met niets aan een avontuur te laten beginnen, maar daarbij geef je richting de (jonge) kijker een duidelijke boodschap af dat het allemaal niet echt is.

Natuurlijk zijn het allemaal poppen, maar film is nu eenmaal het neerzetten van een geloofwaardige wereld waarin je jezelf kan verliezen en dit soort kleine punten doen daar afbreuk aan. De Muppets besluiten in zee te gaan met Dominic Badguy (Ricky Gervais) en al snel wordt Kermit gevangen genomen en naar Siberië gebracht en vervangen door een slechte dubbelganger. Zijn plan is om de kroonjuwelen van Engeland te stelen waarvoor hij samen met de Muppets Europa rondreist.

Het grote probleem dat ik met de film had was dat er, en het klinkt misschien vreemd, te weinig echte Muppets momenten in zaten. Na het zien van de film is m’n gevoel dat ik heel veel bekende mensen heb langs zien komen (waarbij Danny Trejo en Usher m’n favoriet waren), maar bijzonder weinig boeiende ontwikkelingen in het verhaal.

Daarmee wordt er bewezen dat je met Muppets in een film nog geen echte Muppetsfilm maakt. De normale groepsdynamiek ontbrak simpelweg, er was geen probleem dat ze met z’n allen aanpakten. Aan het begin zeggen de Muppets dat een vervolg op een succesvolle film meestal slechter is en helaas bewijst Muppets Most Wanted dat. Ik kijk liever de originele film en dan neem ik voor lief dat ik dan maar een bittere oude man aan het worden ben.