Met ambitie kom je al een heel eind en Patria is daar een goed voorbeeld van. Debuterend regisseur Klaas van Eijkeren wilde de eerste Nederlandse film over de eerste wereldoorlog maken. Het verhaal baseerde hij op de brieven die Arthur Knaap (hier gespeeld door Timothy Flohr) naar zijn vader stuurde. Deze in Frankrijk wonende Nederlands-Indische jongen sloot zich aan bij het vreemdelingenlegioen om mee te vechten in de loopgraven oorlog. Je merkt dat van Eijkeren zich erg in de materie verdiept heeft om dat om te vormen in een anderhalf uur durende speelfilm. Ambitie betekent echter nog niet dat je ook financiering voor zo’n project makkelijk rond kan krijgen. Hij wist uiteindelijk een, naar film maatstaven zeer klein, budget van slechts 15000 euro te krijgen en realiseerde daarmee zijn film.
De film opent op het moment waarin Arthur nog in Frankrijk woont en zijn vader terug gaat naar Nederland. Hij hoort het nieuws over de oorlog en besluit zich op te geven voor het vreemdelingenlegioen. Na een korte training gaat hij samen met een groep de loopgraven in en laat hij door middel van zijn brieven aan z’n ouders weten hoe het met hem gaat.
Alhoewel het budget laag is, ziet de film er goed uit en weet het goed het gevoel van de loopgraven weer te geven. Visueel zit het dus wel goed, maar qua geluid waren de effecten van de wapens niet altijd overtuigend. De soundtrack, met veel synthesizer muziek, klinkt op een gegeven moment eentonig en heeft weinig variatie. Bij een film die zich afspeelt in de loopgraven verwacht je dat je een goed gevoel krijgt over het leven, dag in dag uit, in een kleine ruimte met een kleine groep mannen. Behalve de daadwerkelijke gevechten, weet de film dat helaas niet voldoende weer te geven, waardoor je als kijker niet de sterke band krijgt met de karakters. Je hebt ze onvoldoende leren kennen, waardoor je minder geraakt wordt als ze iets overkomt. Ook de acteerprestaties zijn niet overal even sterk, waardoor de dialogen af en toe gevoel missen.
Toch is Patria voor een debutfilm met zo’n minimaal budget indrukwekkend te noemen en ben ik zeer benieuwd wat regisseur Klaas van Eijkeren met een groter budget weet neer te zetten. Hij laat zien dat je ver kan komen met ambitie en een grotere zak met geld zou wel eens iets heel moois op kunnen leveren.
