Penguins of Madagascar (2014) – Recensie

Het kunnen de kleinste dingen zijn die je als filmkijker kunnen charmeren, waardoor een film je meteen in z’n klauwen heeft. Bij deze film gebeurde dit voor mij al meteen bij de opening van de film. Deze begint namelijk met een voice-over van één van m’n favoriete regisseurs (en stemmen), namelijk Werner Herzog. Het koude landschap en zijn stem deden me meteen aan zijn film Encounters at the End of the World denken en het feit dat hij (hoe kort ook) heeft mee gedaan aan deze film laat zien waarom hij zo’n boeiend persoon is die vol verrassingen zit. Kortom, ik was meteen verkocht terwijl de film nog moest beginnen.

De pinguïns waren altijd een leuke afleiding bij de Madagascar films en alhoewel ik deze niet gezien heb, hadden ze al hun eigen populaire tv-serie. Die populariteit resulteert nu in een spinoff film dat zich qua verhaal afspeelt (behalve de opening) tijdens het circusgedeelte in Madagascar 3. Dr. Octavius Brine (John Malkovich), ook wel Dave genoemd, is een octopus die de vier pinguïns haat omdat iedereen hen leuker vond en het gedaan was met zijn populariteit. Hij is uitgegroeid tot een geniale schurk, die als plan heeft alle pinguïns ter wereld te vangen en ze met een kanon lelijk te maken om zo wraak te nemen. Skipper, Kowalski, Rico en Private moeten om hem te verslaan samenwerken met een groep geheim agenten die denken dat ze beter zijn.

Het resultaat is een zeer energieke film, gevuld met leuke humor en veel actie. Van de rivaliteit tussen de twee teams wordt goed gebruik gemaakt en het subplot over hoe de pinguïns Private hebben ontmoet wordt op een passende manier afgerond. Malkovich is erg leuk, met scherp geschreven dialogen, waarbij vooral de manier waarop hij z’n leger van kleinere inktvissen aanspreekt (allemaal referenties naar de namen van bekende acteurs/actrices) een hoogtepunt is. Al met al een geslaagd geheel dat zowel jong als oud weet te entertainen.