Na Avatar, How to train your dragon, wat Imax films en een 3D televisie in actie te hebben gezien, vroeg ik mezelf af of 3D nu daadwerkelijk de toekomst voor films is. Het aantal films dat uit gaat komen in 3d groeit gestaag en het aantal regisseurs dat het overwegen om het te gaan gebruiken stijgt ook.
Moet je daar als filmliefhebber blij om zijn?
Het aantal 3d films dat ik heb gezien mag misschien laag zijn, maar het heeft me duidelijk laten zien wat de voor- en nadelen zijn van de techniek.
Voordelen
Allereerst de voordelen, namelijk de beleving dat je ergens daadwerkelijk bent. Dit gevoel had ik het sterkst bij Avatar.
Nu is deze film ook met 3d in het achterhoofd gemaakt en heeft men deze film gericht kunnen maken. De sets zien er fantastisch uit en de camerabewegingen houden rekening met de beperkingen van het medium, te snelle bewegingen werken namelijk niet.
Een ander effect wat vaak bij de kinderfilms wordt gebruik is om iets uit het beeld en vlak voor je neus te laten komen als schrik effect, iets wat prima kan werken. Wat mij betreft heb je daarmee de voordelen van 3d opgesomd.
Nadelen
Er zijn echter ook nadelen. Tijdens het kijken naar How to train your dragon heb ik af en toe even m’n 3d bril afgezet. Wat daarbij opvalt is hoe veel helderheid je kwijt raakt door de bril. Als ik het zou moeten inschatten zou ik zeggen dat het de helft scheelt. Dat is in mijn optiek te veel. Als je in het echt alles ineens voor de helft minder fel zou zien dan zou je naar een opticien of oogziekenhuis gaan omdat je bang zou zijn om blind te worden.
De 3d brillen vormen dus een reeële beperking bij het kijken. Daarnaast kan niet iedereen er tegen. Ik ging met vier personen naar How to train your dragon en achteraf hadden er twee last van een lichte hoofdpijn. Het probleem van hoe je naar echte dingen kijkt ten opzichte van 3d is dat je bij 3d niet zelf kan bepalen wat in focus is. Dit is al door de makers bepaald. Waarschijnlijk is dit één van de oorzaken van de hoofdpijn, je houdt toch je hersenen voor de gek.
Zoals eerder genoemd werken snelle bewegingen niet bij 3d. Je ogen moeten namelijk net iets meer werk doen dan bij een gewone film. De prijs van een 3d film ligt ook hoger, Pathe vraagt er 2,50 meer voor.
Conclusie
De vraag waar het uiteindelijk om draait is of de voordelen zwaarder wegen als de nadelen. Ik ben van mening dat dit niet het geval is. Ik had beide films gewoon in 2d kunnen kijken zonder het gevoel te hebben iets te mssen. Het draait er bij mij uiteindelijk om of een film een interessant verhaal vertelt. Natuurlijk is het belangrijk dat dat gebeurt op visueel interessante manier, maar dat kan prima in 2d. Ik zat tijdens de films toch constant te denken (dit is 3d, dit is 3d). Beide films zijn beide prima, maar dat zijn ze ook zonder de extra dimensie. Hollywood heeft al sinds 1890 geprobeerd 3d als de volgende stap in filmbeleving te introduceren.
Dit is steeds niet gelukt en de vraag is of het nu wel zal lukken. Aangezien de 3d tv’s nu al in de winkel staan lijkt de push te lukken, maar er moet door Hollywood wel op worden gelet dat de kwaliteit goed is. Over Clash of the Titans hoorde ik slechte verhalen en wanneer dat soort films door de studio’s gepushed worden zal 3d geen lang leven beschoren zijn. Filmkijkers zien dan de toegevoegde waarde niet. Persoonlijk kijk ik m’n films liever in 2d en dat zal waarschijnlijk nog wel even zo blijven. Voor mij is 3d film dus een grote gimmick.
Dat het beeld zonder bril helderder is, is logisch. Echter, de tv schakelt automatisch naar een helderder stand bij weergave van 3D, wat dus het verlies in helderheid compenseert.
Je zou dus om de helderheid te kunnen vergelijken, moeten overschakelen naar 2D als je de bril afzet.
Ik heb het hier over de bioscoop, waarbij er meestal niets aan de helderheid gedaan wordt. Ik heb geen ervaring met TV’s en de mogelijkheden die daar geboden worden.