Alhoewel je bij de naam Corso waarschijnlijk meteen aan de voormalige bioscoop aan de Kruiskade zal denken, werd de naam al eerder voor een andere bioscoop gebruikt. Die bioscoop stond vanaf 1911 aan de Coolsingel 89, heette oorspronkelijk het Palace Bioscope Theatre, en kreeg in 1928 de naam Corso. Het was een bioscoop met 350 stoelen die de betere films vertoonde. De exploitant was bezig de bioscoop uit te breiden toen de tweede wereldoorlog begon en op 14 mei 1940 verwoestte het bombardement die bioscoop.
Het zou tot 1961 duren voordat er weer een bioscoop met dezelfde naam zou worden geopend, aan de Kruiskade nummer 22. De bioscoop wordt door Chermoek’s Theaters, samen met Jogchem’s Theaters gebouwd. Op 10 april 1959 wordt de eerste paal geslagen en op 23 februari opent de bioscoop de deuren. De bioscoop heeft 808 zitplaatsen.
De hoofdingang was aan het Stadhuisplein, maar ook aan de Kruiskade was een ingang (dit zou later de enige ingang worden).
De bioscoop werd ontworpen door architect Dr. Ir. Thomas Nix. De exploitanten van dit theater deden dit tot 1976, toen het verkocht werd aan de Mij. Tuschinski. Kort daarna is er een brand in de bioscoop.
De look van de oude zaal (hierboven) wordt niet meer hersteld. De bioscoop wordt later overgenomen door de Cannon-groep en nog later door de MGM-Cinema’s. In 1997 moeten echter de deuren gesloten worden.
Na de sluiting wordt het een aantal jaar later een uitgaansgelegenheid in de vorm van (off) Corso. Die sluit z’n deuren in 2013 door klachten over geluidsoverlast. Dit jaar moet Corso Casino de deuren in het pand openen. Dit is overigens dezelfde exploitant als degene die een casino heeft in de voormalige Centraal bioscoop.
Meer lezen over de Rotterdamse bioscoopgeschiedenis? Steun De Filmkijker en bestel de onderstaande boeken bij Bol.com:
Bronnen:
“Fantasie, illusie en betovering, herinneringen aan Rotterdamse bioscopen” van Herman Romer
“Over stalles, Rotterdam en het witte doek en parket” van Henk Berg
Gemeentearchief Rotterdam
Bekijk ook:
[cgview tags=verdwenen size=small lightbox=0]
Door deze serie realiseer ik me pas hoeveel bioscopen er wel niet waren in Rotterdam.
En dan focus ik me voornamelijk op de bioscopen na de tweede wereldoorlog (behalve het kleine aantal dat het bombardement overleeft heeft). Ben nog bezig met een aantal andere artikelen en weet dat ik dan weer op pad kan gaan om foto’s te maken voor een paar bioscopen buiten het centrum.
Het aantal was heel erg groot. Nu zijn het er nog maar 4 (Pathe in het centrum en op Zuid, Lantaren/Venster op de kop van zuid en Cinerama aan de Westblaak). Is wel jammer om te zien hoeveel er niet meer zijn, maar dat is natuurlijk bepaald door de markt.
Geweldige serie om te lezen! In vele van deze biscopen gezeten tijdens mijn jeugd (al ben ik nog maar 48). Reuze benieuwd naar de volgende series want ik mis bijvoorbeeld nog “Metro” aan de Pleinweg en “Calypso” op de Westersingel. En natuurlijk de grote onbekende… “Kriterion” die vroeger in het Groothandelsgebouw zat (hoewel ik daar zelf ook nooit ben geweest)…
Bedankt voor de leuke reactie. De serie is nog niet afgelopen (er zullen dus nog nieuwe artikelen verschijnen) en er zijn er inderdaad nog een aantal die ik moet doen. Concreet zijn de volgende artikelen over Lantaren/Venster en de bioscoop die op de Bergweg zat.
Van sommige bioscopen is bijna niets te vinden, zo was er ook bij Ter Meulen beneden (in de zogenaamde berenkuil) ook een bioscoop, maar daar is geen enkele foto van te vinden.
Corso was inderdaad een mooie bioscoop.
Ik heb daar met mijn verkering, nu vrouw, Robin Hood Prince of theeves gezien, wat toch wel onze film was toen.
Mijn oma heeft daar nog Aladin met ons gezien.
Leuke herrineringen.
Dan heeft die plek natuurlijk een speciale betekenis!
Pingback: De verdwenen bioscopen van Rotterdam: Prinses Theater | De Filmkijker
Pingback: De verdwenen bioscopen van Rotterdam: Calypso | De Filmkijker