Het talent dat aan Triple Frontier is verbonden, was voor mij al meteen genoeg reden om deze Netflix-film te kijken. Geregisseerd door J.C. Chandor (A Most Violent Year, All is Lost en Margin Call) en met o.a. Oscar Isaac, Ben Affleck en Pedro Pascal (Narcos) in de hoofdrollen was ik erg benieuwd of dit ook een titel op zou leveren die de moeite waard zou zijn om te zien. Continue reading
Alhoewel er elke week een lading aan nieuwe content op Netflix verschijnt, neem ik over het algemeen de tijd om wat m’n interesse heeft te kijken. Ik voeg het wanneer het wordt aangekondigd al aan m’n lijst toe en kijk het vaak pas een aantal weken nadat het is uitgekomen. Vorige week was echter zo’n week waarin ik niet kon wachten tot de releases van Triple Frontier (recensie volgt nog), seizoen 2 van The OA en deze serie, Love, Death & Robots. Met Tim Miller (regisseur van onder andere Deadpool) en David Fincher als executive producers en een science fiction inslag, was ik erg benieuwd. De trailer had ik niet gezien en ik was dan ook totaal niet voorbereid op wat er over me heen zou komen, maar ik kon er geen genoeg van krijgen. Continue reading
Net zoals het echte, blijft ook het Marvel-universum uitdijen. En alhoewel Thanos in de laatste Avengers film er voor zorgde dat er flink wat veranderde, zette het einde de introductie op van een nieuwe superheld, Captain Marvel. Deze film vertelt de “origin story” van dit karakter en hoe Nick Fury (Samuel L.Jackson) haar leerde kennen. Is dit weer een waardige toevoeging aan dit universum? Continue reading
Wanneer ik aan regisseur Robert Rodriguez denk, heb ik niet meteen het gevoel dat ik z’n volgende project moet zien. Z’n eerste film El Mariachi was goed, van de Spy Kids films heb ik wel kunnen genieten voor wat ze zijn en Sin City is misschien wel z’n beste, maar het gevoel van Grindhouse-achtige films die hij veel heeft gedaan (bv. de Machete titels) overheerst. Ik had dan ook niet echt verwachtingen bij Alita: Battle Angel, maar het feit dat dit een project is dat James Cameron al bijna twintig jaar wilde maken, naast Avatar, en hij ook betrokken was bij het ontwikkelen van deze Rodriguez-versie, zou het resultaat wel eens interessant kunnen zijn. Ik besloot de film op de beste manier te kijken, in een Dolby Cinema. Is Alita: Battle Angel de moeite waard? Continue reading
De invloed van Quentin Tarantino in de jaren ’90, met films als Reservoir Dogs en Pulp Fiction, was enorm. Het resulteerde in vele “wanne-be’s” op die ook edgy wilden zijn. Vaak mislukte dat en voelde zulke films aan als een slap aftreksel die niet de juiste toon wisten aan te slaan. De exploitation films in dit genre verdwenen langzaam weer en ook Tarantino wist zichzelf steeds weer (alhoewel met z’n typische stijl) opnieuw uit te vinden door in andere genres te duiken. Het is een periode waar we nu twintig jaar later op terug kunnen kijken, waarbij duidelijk wordt welke elementen wel en niet werkten en welke eigenlijk nu niet meer zouden moeten worden gebruikt. Het lijkt er echter op dat regisseur Jonas Åkerlund, die vooral videoclips heeft gemaakt, die memo nooit heeft ontvangen. Continue reading
Het liefst wil je dat elke film een supercar is. Zo mooi dat je er uren naar kunt kijken, veel paardenkrachten onder de motorkap zodat je weet dat de prestaties je zullen verbazen, een prachtig geluid waardoor je wordt meegevoerd en als je eenmaal gaat rijden een beleving die je bijblijft. De praktijk is echter dat niet iedereen een supercar kan maken of kopen. Soms moet je genoegen nemen met iets dat niet in die categorie valt. Dat hoeft echter niet te betekenen dat je er geen plezier aan kunt beleven. Continue reading
Mortal Engines speelt zich af in een wereld die enorm veranderd is, nadat de “60-Minute War” de aarde zoals we die kennen heeft vernietigd. Amerika is onbewoonbaar, middelen voor het dagelijks bestaan zijn enorm schaars en technologie is verdwenen. Om te overleven zijn steden omgebouwd tot enorme machines die verplaatsbaar zijn, zodat ze op jacht kunnen gaan naar andere steden. Wanneer ze die vinden proberen ze deze als piraten onder controle te krijgen, zodat ze deze kunnen gebruiken als grondstoffen voor hun eigen stad. In deze wereld is Londen één van de grootste verplaatsbare steden en in de openingscènes wordt deze wereld effectief neergezet. Een soort steampunk-achtige omgeving waarin alleen de sterksten overleven en gevaar overal aanwezig is. Maar een film moet meer zijn dan een wereld, het moet ook een verhaal vertellen dat de moeite waard is. Slaagt regisseur Christian Rivers daar ook in? Continue reading
Je hebt maar één keer om een eerste indruk te maken en toen DC, geïnspireerd door het succes van Marvel en hun “shared universe” van films die allemaal samenhangen, hetzelfde probeerde was dat niet echt succesvol. Batman vs. Superman stelde teleur en datzelfde was het geval voor Justice League. Waar de Marvel films voornamelijk luchtig en entertaining waren, was dat niet het geval in het universum van DC. Dat hoeft uiteraard geen probleem te zijn, zoals de Batman films van Christopher Nolan hebben bewezen, maar het grote publiek keek simpelweg niet zo uit naar de films van de studio. Wonder Woman bleek de uitzondering te zijn, maar die slaagde er in een andere toon neer te zetten. In Justice League werd Aquaman geïntroduceerd en Jason Mamoa gaf het karakter zowel een serieuze als ook luchtige toon door bijvoorbeeld grappen te maken over Batman. Nu krijgt dit personage z’n eigen film. Is dit weer een teleurstellende DC film of heeft het bedrijf eindelijk de juiste balans weten te vinden? Continue reading
Het aantal reboots dat Spider-Man in de afgelopen 16 jaar heeft gehad is drie. Daarbij vertelden de eerste twee versies het verhaal over hoe Peter Parker Spider-Man werd opnieuw. En dat verhaal kent de doorgewinterde filmfan wel uit z’n hoofd. Spider-Man: Into the Spider-Verse vertelt dit verhaal ook, maar van een ander karakter en met heel veel humor die met verwachtingen speelt, waardoor het niet op de zenuwen werkt. En die originaliteit is een eigenschap die in de hele film aanwezig is, wat het niet de doorsnee-superheldenfilm maakt, maar een superheldenfilm die je eigenlijk nog wel voor het eind van het jaar moet hebben gezien voordat je je lijstje van favoriete films van 2018 maakt. Continue reading
Iets wat je altijd op school leert is dat competitie binnen een bepaalde markt goed is voor de consument. Het zorgt ervoor dat bedrijven moeten blijven innoveren om er voor te zorgen dat hun producten potentiële klanten het meest aanspreekt. Ook op het gebied van film is dat niet anders. De ene actiefilm kan daardoor kop en schouders uitsteken boven andere titels die rond dezelfde tijd uitkomen. Ze kunnen echter wel heel anders zijn en daardoor dezelfde klanten trekken. Dat wordt moeilijker wanneer beide titels over hetzelfde onderwerp gaan. Dan wordt al snel één van de twee als beste bestempeld en dat is precies het probleem waar Mowgli, de nieuwste film gebaseerd op het wereldberoemde verhaal The Jungle Book van Kipling, mee te kampen heeft. Continue reading