November 29, 2018 by Nostra - 4 Comments

Venom (2018) – Recensie

De kans dat er in één jaar twee films uitkomen die allebei gaan over een man wiens relatie ten einde komt, waarbij hun lichaam wordt overgenomen door een intelligente entiteit en de hoofdrolspelers beide op Tom Hardy lijken (en één van hen ook daadwerkelijk Tom Hardy is), is enorm klein. Toch gebeurde dat dit jaar. Nadat eerder het fantastische Upgrade uitkwam, was het daarna de beurt voor Venom. De opvallende vijand van Spiderman, die een standalone film krijgt waarbij Peter Parker niet te zien is. Continue reading →

November 14, 2018 by Nostra - 0 comments

Memoir of a Murderer (2017) – Recensie

Naarmate we ouder worden, is de kans steeds groter dat ons lichaam gebreken gaat vertonen. Als je je blesseert herstel je minder snel, het is misschien nodig om een nieuwe heup te krijgen en een verkoudheid kan ernstigere gevolgen hebben. Toch is het langzaam verliezen van je hersenen, je gedachten en wie je bent misschien wel het meest angstaanjagende wat kan gebeuren. Dat je niet langer kan vertrouwen op datgene wat jou jou maakt en je weg in de wereld kwijt kan raken. Dat je niet langer kan herinneren wat je gisteren gedaan hebt. Als je dan een seriemoordenaar bent die al jaren geleden besloten heeft dat je niet meer zal moorden en ineens worden er lichamen gevonden, hoe weet je dan of jij het niet hebt gedaan? Continue reading →

November 10, 2018 by Nostra - 0 comments

Mile 22 (2018) – Recensie

Binnen de filmindustrie zijn er bepaalde combinaties van regisseurs en acteurs die bijna onafscheidelijk lijken te zijn. Martin Scorcese en Robert de Niro/Leonardo Di Caprio, Quentin Tarantino en Uma Thurman, Tim Burton en Johnny Depp, Billy Wilder en Jack Lemmon of Akira Kurosawa and Toshiro Mifune. Het zijn samenwerkingen waarbij de twee elkaar lijken te versterken. Regisseur Peter Berg heeft dat met Mark Wahlberg. De twee maakten eerder al Lone Survivor, Deepwater Horizon en Patriots Day. Allemaal films die gebaseerd zijn op echte gebeurtenissen. Dit is echter niet het geval voor Mile 22, dat geheel fictief is. Continue reading →

October 15, 2018 by Nostra - 1 Comment

Bad Times at the El Royale (2018) – Recensie

Wanneer je de schrijver bent van afleveringen van Buffy the Vampire Slayer, Alias, Lost en heb gewerkt aan scripts van Cloverfield en The Martian, plus ook Cabin in the Woods geschreven en geregisseerd te hebben, dan ben je iemand die de moeite waard is om in de gaten te houden. Bad Time at the El Royale is de nieuwste film van Drew Goddard, die ook geheel van zijn hand komt. Weet hij weer indruk te maken? Continue reading →

October 8, 2018 by Nostra - 2 Comments

Final Score (2018) – Recensie

Je kunt je de “elevator pitch” van Final Score al helemaal voor je zien: “Het is net als Die Hard, maar dan…in een voetbalstadion!”. De man aan de andere kant van de tafel denkt even kort na en zegt dan “Goed idee, maar hoe gaan we dat verkopen?”, waarop hij te horen krijgt dat ze gewoon een bekende actieheld moeten uitkiezen. Dwayne Johnson is helaas al bezet en Schwarzenegger en Stallone zijn inmiddels te oud om wat nodig is te kunnen doen. Dan wordt er gedacht aan Dave Bautista, “want dat is ook een worstelaar die is gaan acteren en die kent iedereen wel sinds Guardians of the Galaxy”. Het idee wordt uitgewerkt en Final Score is een feit. Maar was dit wel een goed idee? Continue reading →

October 4, 2018 by Nostra - 4 Comments

Tomb Raider (2018) – Recensie

Tijdens de periode waarin ik stopte met bloggen had ik ineens een hoop extra tijd om andere zaken op te pakken. Eén daarvan was gamen, iets wat ik altijd heb gedaan, maar de laatste paar jaar wat minder. Er waren veel games die ik had gekocht, maar minimaal had gespeeld.

Eén van de titels was Tomb Raider uit 2013, een game die er zeer goed uit zag en een reboot was voor de franchise. Het maakte van Lara Croft een personage dat realistischer was, zowel fysiek als in haar reacties op wat er om haar gebeurde. Ze was kwetsbaar. Het duurde niet lang voordat ik “hooked” was en de game in twee weken uitspeelde en het vervolg bestelde. Ook daar heb ik erg van genoten. Met beide spellen nog redelijk vers in m’n geheugen besloot ik deze film te zien en was ik benieuwd of de film dezelfde verhaallijn zou volgen en of het karakter hetzelfde zou zijn. Continue reading →

October 2, 2018 by Nostra - 0 comments

Deadpool 2 (2018) – Recensie

Toen Deadpool in 2016 uitkwam, voelde het aan als een frisse wind tussen alle andere superheldenfilms. Dat was voor sommigen nodig omdat ze een beetje moe van het genre begonnen te worden. Die film bracht iets anders, iets wat je niet verwachtte. Het slaagde er in te shockeren, zichzelf niet al te serieus te nemen en ook grappen over andere superheldenfilms te maken. Een film waar ik enorm van heb kunnen genieten en ik keek dan ook uit naar het vervolg. Was het nog mogelijk om een nieuwe film te maken die net zo verfrissend aan zou voelen? Continue reading →

September 27, 2018 by Nostra - 9 Comments

Solo: A Star Wars Story (2018) – Recensie

De meeste Star Wars fans die ik sprak over de films die er aan kwamen, waren steeds erg enthousiast. Toch was dat niet de reactie toen ik vroeg over Solo: A Star Wars Story. Persoonlijk heb ik nooit een sterke band gehad met dit universum (ik keek ze pas voor de eerste keer toen ik een tiener was), maar over het algemeen kan ik wel van ze genieten. Dus m’n verwachting was dat dit net zoiets als Rogue One zou zijn, maar deze keer met een bekend karakter.

Natuurlijk is Han Solo één van de meest iconische filmkarakters ooit en misschien is dat de reden dat veel mensen sceptisch waren over deze film, die gaat over z’n jonge jaren en waarin de rol niet vertolkt wordt door Harrison Ford. Soms wil je helemaal niet dat een film antwoorden geeft over bepaalde vragen (ja, ik kijk naar jou Alien Covenant). Sommige zaken moeten een mysterie blijven, zodat je verbeelding dat in kan vullen. Dat was ook het geval voor Solo. Was het een goed idee om deze film te maken? Continue reading →

September 19, 2018 by Nostra - 0 comments

The Meg (2018) – Recensie

Er is een moment in The Meg dat de film, mocht het je nog niet opgevallen zijn, het wel heel erg duidelijk maakt dat het zichzelf niet al te serieus neemt. Jason Statham (die een expert speelt die mensen redt als ze vastzitten op de bodem van de oceaan) zwemt dan namelijk richting een enorme prehistorische haai terwijl hij “Just keep swimming” uit Finding Nemo zingt. Het is maar goed ook dat die toon er is, want dit is een monsterfilm dat gebaseerd is op een bizar idee. Een miljardair heeft veel geld geïnvesteerd om er achter te komen of de Marianentrog nog dieper is dan we dachten. De eerste missie om dat uit te vinden gaat niet zoals gepland en Jonas Taylor (Statham) wordt opgetrommeld om ze te redden. De groep komt er ook achter dat er op die plek de grootste haai die ooit heeft geleefd nog aanwezig is, een megalodon, die uit de diepte ontsnapt en mensen begint aan te vallen. Het is aan Taylor en de groep om de haai te doden. Continue reading →

September 14, 2018 by Nostra - 0 comments

Rampage (2018) – Recensie

Daar gaan we weer, de volgende film gebaseerd op een game! Helaas heeft dit genre eigenlijk geen goede films opgeleverd (al ben ik nog steeds fan van de originele Mortal Kombat). Daarvoor zijn er verschillende redenen te bedenken, maar het komt neer op het simpele feit dat je games meestal niet speelt om het verhaal. Ze waren eigenlijk nooit echt filmisch te noemen en alhoewel dat wel langzaam is veranderd voor sommige genres ging het altijd om een speler met een controller die genot haalde uit het uitvoeren van acties op het scherm. Rampage was een spel dat eigenlijk helemaal geen verhaal had, behalve dat je een groot monster kon besturen dat gebouwen kapot kon slaan en mensen opeten. Het ging puur om de actie, dus dat is het enige dat de makers van deze film goed moesten doen om trouw te blijven aan de bron. Maar we hebben allemaal, met uitzondering van Michael Bay, wel geleerd dat alleen maar actie laten zien niet werkt. Een verhaal om dat aan op te hangen is noodzakelijk. Continue reading →