Batman, Superman, Spider-Man, Iron Man, stuk voor stuk superhelden die bekend zijn bij het grote publiek dankzij de vele films van de laatste jaren. Maar in 1981 zag het filmlandschap er anders uit. Fans van superhelden konden ze soms in TV shows zien, maar op het grote doek eigenlijk niet. Toch bracht Disney in 1981 Condorman uit en alhoewel het heel wat met comics te maken heeft is er een reden dat de meesten nog nooit van deze “superheld” hebben gehoord. Lees verder
Als je naar het Marvel Cinematic Universe kijkt zijn er bepaalde karakters die vaker gebruikt worden voor komedie in vergelijking met anderen. De Hulk heeft vaak die rol, meestal fysieke komedie (denk bijvoorbeeld aan het moment waarop hij Loki een paar keer heen en weer sloeg), maar als je naar de rest van The Avengers kijkt dan is Thor ook vaak een bron van humor. In de eerste film was hij een “fish out of water” die opviel omdat hij anders praatte en hier op aarde geen idee had hoe alles werkte. Die humor was er ook in andere films waarin hij zat. Het was dan ook fantastisch nieuws om te horen dat Taika Waititi Ragnarok zou regisseren. Hunt for the Wilderpeople en What We Do in the Shadows waren hilarisch en Boy was ook een erg goede film. Maar zoals we in het verleden zagen met Edgar Wright en Antman, is er altijd een risico dat de visie die een regisseur heeft niet overeenkomt met die van de studio. Gelukkig had Waititi dit probleem niet en heeft hij een film af weten te leveren waarin zijn soort humor intact is. Lees verder
De invloed van Blade Runner uit 1982 op de look van science fiction films is enorm geweest. Daarnaast is het een film die alom geliefd is waarover filmliefhebbers veel discussie kunnen hebben over wat nu beste versie is om te kijken en of het karakter dat Harrison Ford speelt, Deckard, nu wel of geen replicant is. Het is een klassieker en de aankondiging van een vervolg werd met gemengde reacties ontvangen. Begrijpelijk, aangezien er over de jaren te veel vervolgen zijn gemaakt die niet aan de verwachtingen wisten te voldoen. Toch was er veel hoop dat dit misschien wel een film zou kunnen worden die de moeite waard zou zijn. De reden? De film zou worden geregisseerd door Denis Villeneuve die bijna garant staat voor goede films (Arrival, Sicario, Prisoners, Enemy en Incendies). Voeg daarnaast nog toe dat hij samen zou werken met cinematograaf Roger Deakins en misschien zou die samenwerking toch kunnen leiden tot iets dat hetzelfde niveau van het origineel haalde. Is dat gelukt? Lees verder
Toen eerder dit jaar Unlocked in de bioscopen draaien was ik wel benieuwd naar deze actiefilm met Noomi Rapace in de hoofdrol, maar onvoldoende om er de tijd voor vrij te maken om er naar toe te gaan. Nu de titel beschikbaar is via VOD was het een mooi moment ‘m alsnog te zien. Had ik deze op het grote doek moeten kijken? Lees verder
Soms is de weg die een film bewandelt voordat deze uiteindelijk in de bioscoop terecht komt vreemd. Er zijn soms titels die helemaal af zijn, maar uiteindelijk tijden op de plank liggen om uiteindelijk de bioscoop nooit te zien en slechts via VOD (en DVD/BluRay) beschikbaar komen. Soms is daar een hele goede reden voor, bijvoorbeeld omdat ze verschrikkelijk slecht zijn (denk bijvoorbeeld aan Get a Job met Miles Teller, Anna Kendrick, Allison Brie en Bryan Cranston die in 2012 gefilmd was en vorig jaar uitkwam) maar soms omdat er verwacht wordt dat ze misschien in de bioscoop geen groot publiek zullen trekken.
Dat was initieel het geval met 47 Meters Down. Een film die vorig jaar in de winkel/online te koop zou zijn en waarvoor in Amerika de fysieke exemplaren al klaar en verscheept waren naar winkels. De filmdistributeur besloot de rechten te verkopen en de nieuwe eigenaar stopte de plannen en besloot de film dit jaar uit te brengen in de bioscoop. Dat bleek een slimme zet, want deze film met slecht een budget van 5,5 miljoen dollars, wist uiteindelijk net iets meer als 53 miljoen binnen te halen, wat laat zien dat er nog genoeg mensen zijn die genieten van haaienfilms en daarvoor graag naar de bioscoop gingen. Zelf behoor ik niet tot dit rijtje, maar de titel is inmiddels beschikbaar via Netflix. Lees verder
Eigentijds, gewelddadig en spannend waren de drie eigenschappen die ik toekende aan de originele Kingsman film. Een titel die me zeer positief wist te verrassen en ik keek dan ook erg uit naar het vervolg. Natuurlijk weet je van tevoren dat de initiële verrassing er niet meer zal zijn (hetzelfde was het geval voor bijvoorbeeld Guardians of the Galaxy 2), maar dat hoeft niet erg te zijn als dat vervolg weet te vermaken. Slaagt Kingsman: The Golden Circle daarin? Lees verder
Alhoewel Ryan Reynolds nooit een acteur was die ik heel bijzonder vond of waar ik veel films van keek, wist hij zichzelf dankzij Deadpool weer goed in the picture te spelen. De film, waar hij zelf erg bij betrokken was om te realiseren, was een onverwacht groot succes. Met één van de eerste posters van deze film, die de poster van The Bodyguard parodieerde, leek dit ook een film te zijn die de moeite waard was om te kijken. Helemaal als je je bedenkt dat Reynolds samen met Samuel L. Jackson het scherm zou delen, een acteur die zichzelf helemaal geeft, ongeacht welke film dat is. Resulteert dat echter ook in een leuke film? Lees verder
Een hotelkamer. Een bebloede hamer. Iemand met een plastic zak over z’n hoofd. Een verloren ketting met naam. Verwijzingen naar Psycho. En Joaquin Phoenix in “beast mode”. In de eerste paar minuten weet You Were Never Really Here je strot beet te pakken en geen moment meer los te laten. De vraag is of dat iets is wat je wel zou willen ondergaan? Lees verder
Halle Berry lijkt zich de laatste jaren te ontpoppen als een actiester (net zoals Liam Neeson bijvoorbeeld, die inmiddels wel heeft aangegeven geen actiefilms meer te maken omdat hij al 65 is). In The Call was ze een telefoniste bij 911 die een ontvoerde tiener probeerde te redden. In Kidnap speelt ze een moeder die haar gekidnapte zoontje van zes terug wil krijgen. Lees verder
Als je informatie over een nieuwe film van iemand hoort is het een goed idee om goed te luisteren. Toen iemand het over Atomic Blonde had en vertelde dat het geregisseerd was door David Leitch verstond in David Lynch. Nu moet je weten dat ik niet iemand ben die van het werk van Lynch houdt, waardoor ik de film eigenlijk niet meer wilde zien. Gelukkig hoorde ik later dat er een connectie was met één van m’n favoriete actiefilms van de laatste jaren, John Wick en toen ik wat meer las over de film werd m’n vergissing duidelijk. Wat ben ik blij dat ik de film uiteindelijk toch in de bioscoop ben gaan zien, want voor fans van actie is het een niet te missen titel. Lees verder